انتقال پادگان های نظامی به خارج از شهرها؛ فرصتی برای بازآفرینی شهری در عمل

شهرها بهع نوان سیستم های باز همانند موجودات زنده همواره در حال تحول هستند. بخشی از این دگرگونی ها به تکامل ورشد شهرها مربوط می شود. شهرها و به ویژه کلانشهرها ترکیبی از مراکز سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، آموزشی، صنعتی و... می باشند. برخی از این کاربری ها در واقع کاربری های درشت دانه ای هستند که در ابتدا در حومه شهرها قرارداشته اند وبا توسعه شهر در درون بافت شهری جای می گیرند و به کاربری های نامتناسب با زمینه اطراف خود تبدیل می شوند. ازجمله این کاربری های درشت دانه: فرودگاه ها، کارخانجات ، انبارها و پادگان ها را می توان نام برد که با توسعه شهر و قرارگرفتن آنها در درون بافت شهری هم کارایی این مراکز کاهش می یابد و هم در نظام کارکردی و سیمای شهر اخلالایجاد کرده و ممکن است خطرات و مشکلاتی را برای ساکنین مناطق شهری ایجاد نمایند. بنابراین انتقال آنها به خارج ازشهرها امری اجتناب ناپذیر خواهد بود. این مقاله به بررسی ضرورت و چگونگی و پیامدهای انتقال پادگان به خارج از شهرهاو فرصت به دست آمده برای استفاده از زمین های بازیافتی از این انتقال در جهت بازآفرینی شهری و طراحی این مناطقمی پردازد. آنچه که به عنوان نتیجه این تحقیق می توان گفت: اولویت داشتن نیازها و کمبودهای شهروندان در تخصیصزمین های بازیافتی از این انتقال ها و فرصتی برای بازآفرینی شهری در عمل برای بهبود کیفیت فضاهای شهری و بالا بردنکیفیت زندگی شهروندان می باشد. این فرصت ها به وسیله طرح های بازآفرینی شهری و یا در مقیاس کلان در طرح هایجامع و یا ساختاری- راهبردی می تواند به بهبود وضعیت شهرها کمک شایانی نماید و عرصه هایی مانند پهنه بننی باز وسبز و پهنه های مختلط با محوریت کاربری های تفریحی، فرهنگی، ورزشی، آموزشی و فضاهای باز و سبز که در همه اینموارد این کاربری ها با ایجاد فضاهای همگانی در شهر، همراه با حفظ میراث فرهنگی و بناهای ارزشمند تاریخی و معاصرمی تواند به جایگزینی مناسب برای مراکز نظامی تخلیه شده، تبدیل گردد.

Keywords:

پادگان , مراکز نظامی تخلیه شده , بازآفرینی شهری , زمینهای بازیافتی , انتقال پادگان ها