تاثیر عناصر غذایی ماکرو بر شدت خسارت شته و برخی از مشخصه های زراعی کلزا

علی رغم اینکه بین تغذیه خاک و حفاظت محصول رابطه بسیار تنگاتنگی وجود دارد، اما متاسفانه مدیریت تلفیقی آفات (IPM) و مدیریت تلفیقی تغذیه خاک (ISFM) به صورت کاملاً مجزا پیش می روند. ازت به عنوان یکی از پر مصرف ترین و مهمترین عنصر غذایی گیاهان به حساب آمده که میزان خسارت گیاهخواران را تحت تاثیر قرار می دهد. مقدار این عنصر غذایی هم برای گیاه و هم برای گیاهخواران دارای یک سطح بحرانی می باشد (5، 6و7) . نتایج بسیاری از مطالعات نشان می دهد که افزایش نسبت ازت باعث افزایش جمعیت شته و کنه شده است (4). این موضوع بیشتر در گیاهان جنس Brassica گزارش شده است. در این رابطه گزارش شده است که با افزایش میزان ازت، جمعیت شته Myzus persicae روی کلم افزایش می یابد، اما افزایش جمعیت شته B. Brassucae بستگی به میزان پتاسیم موجود در گیاه دارد (3). نتایج یک آزمایش نشان می دهد که مصرف ازت به تنهایی موجب افزایش خسارت شته B. Brassucae شده، در صورتی که کاربرد توام ازت و فسفر سبب کاهش جمعیت این آفت شده است (2). در گزارش دیگ رآمده است که جمعیت شته B. Brassucae در تیمارهای 0-0-90، 0-40-90، 0-60-90 و 0-75-90 (NPK) با اختلاف معنی داری بیش از تیمار شاهد بوده و جمعیت آفت درتیمار 100-60-90 با تیمار شاهد اختلاف معنیداری نشان نداده است. در نتیجه تیمار 0-40-90 را برای تغذیه کلزا توصیه نموده اند (1). در این بررسی نقش عناصر غذایی ماکرو شامل ازت (N)، فسفر (P) و پتاسیم (K) بر میزان رشد جمعیت شته B. Brassucae و همچنین برخی از مشخصه های زراعی محصول کلزا مورد بررسی قرار گرفته است.