قوانین و مقررات کار و تامین اجتماعی از مهم ترین ابزارهای هر کشور برای شکل دادن به فرهنگ
حقوق و دستمزد است. لیکن فشار های ناشی از گروه های کارگری، انجمن های صنفی، تفسیرهای شخصی و نحوه اجرای قوانین توسط دستگاه های اجرایی و ارزش های حاکم بر جامعه، ممکن است بر قوانین و مقررات و یا نحوه اجرای آنها اثر گذاشته و آنها را از اهدافی که در بدو تدوین مورد انتظار بوده غیر همسو نماید. بنابراین بازنگری دوره ای این قوانین ضروری به نظر میرسد. در این پژوهش مهم ترین قوانین و مقررات
حقوق و دستمزد ایران جمع آوری و دسته بندی شده و در
مقایسه با معیارهایی نظیر قوانین سایر کشورها، نتایج پژوهش های قبلی و آمار و اطلاعات دیگر مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان می دهد قوانین و مقررات مرتبط با حقوق و دستمزد، نتایج مناسبی برای حفظ نیروی کار ایرانی نداشته، توجه کافی به معیارهای مهمی نظیر بهره وری و کارگروهی ندارد وقوانین حمایتی از
زنان نیز به نظر نمیرسد نتایج مثبتی برای حمایت از آنها و رفع تبعیض های جنسیتی داشته باشد بنابراین می توان نتیجه گرفت برخی از قوانین و مقررات یا نحوه اجرای آنها با سیاست های کلان نظام هماهنگ نیست و در مواردی نیاز به بازنگری دارد