بررسی میزان اطلاعات محیط زیستی شهروندان تهرانی در خصوص حفاظت از پارک های استان و اثربخشی آموزش در راستای ارتقا وضعیت محیط زیست

مناطق حفاظت شده به دلیل اهمیت بسیار بالای پایداری اکوسیستم آنها نیاز به حفاظت توسط مدیران، مسئولین و مردم دارد. بسیاری از تهدیدات زیست محیطی، پیامد رفتار انسانی است. تنها تغییر در رفتار انسانی می تواند این مشکلات زیست محیطی را کاهش دهد. مفهوم توسعه پایدار ایجاب می کند که بخشی از مناطق کره زمین به عنوان مناطق حفاظت شده در نظر گرفته شوند از آنجایی که توان اکولوژیکی محیط زیست طبیعی برای بشر محدود است، دارای ارزش اقتصادی قابل توجه بوده و حفاظت از آن برای نسل های آینده ضرورتی انکارناپذیر است. بنابراین، هدف پژوهش حاضر بررسی میزان اطلاعات و اثربخشی آموزش در راستای ارتقا سواد محیط زیستی شهروندان تهرانی در خصوص حفاظت پارک های استان می باشد. روش تحقیق توصیفی پیمایشی با استفاده از پرسشنامهی تهیه شده می باشد که پس از تکمیل پرسشنامه توسط 112 نفر از شهروندان تهرانی با تحصیلات متفاوت از دیپلم تا دکترا و رنج سنی 20 الی 60 سال، نتایج داده ها توسط نرم افزار SPSS تحلیل شد. یافته ها بر این امر تاکید می کنند که آموزش زیست محیطی واطلاع رسانی متناسب با سن، موقعیت اجتماعی و تحصیلات افراد نقش حیاتی در بهبود نگرش و آگاهی زیست محیطی دارند. از این رو میتواند به عنوان راهکار پیشگیری از تخریب محیط زیست مورد توجه قرار بگیرد. ضمن اینکه عملکرد صحیح صاحبان تصمیم و ذینفعان در کنار اطلاع رسانی به موقع و صحیح رسانه ها می تواند در روند آموزش بسیار موثر واقع شود. ضمن اینکه به نظر می رسد در هرم آموزش محیط زیست آموزش بزرگسالان به ویژه آنانی که در ارتباط و آموزش مستقیم با کودکان و جوانان هستند (معلمان و والدین و اساتید) نقش اساسی در حفظ محیط زیست خواهد داشت.

Keywords:

حفاظت , آموزش محیط زیست , منطقه حفاظت شده , پارک ملی , پناهگاه حیات وحش , اثر ملی