بررسی نقش مؤلفه های روانشناسی محیطی بر کاهش استرس در طراحی مراکز کمک درمانی شهر ساری

درحال حاضر با کمبود مراکزدرمانی در شهر ساری مواجه هستیم، این کمبود موجب شلوغی و اختلال در روند رسیدگی و درمان بیماران و افزایش استرس و طولانی شدن دوره نقاهت بیمار میشود. بنابراین وجود یک مرکز کمک-درمانی که در محیط پرتلاطم امروز بتواند علاوه بر بهبود بیماری های جسمی بیماران، زمینهای برای آرامشروانی آنها ایجاد نماید، ضروری به نظر میرسد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی مؤلفه های روانشناسی محیطی مؤثر در طراحی مراکز کمک درمانی است تا به این سؤال پاسخ داده شود که کدامیک از مؤلفه ها تأثیر بیشتری بر کاهش استرس و دوره نقاهت و افزایش سرزندگی و توانبخشی دارد؟ روش تحقیق به صورت مطالعات کتابخانه ای و میدانی(تهیه پرسشنامه) است و برای تحلیل داده ها نیز از روشهای توصیفی و استنباطی استفاده شده است. در این پژوهش، عوامل مؤثر بر کاهش استرس معین گردید و بررسی مؤلفه های معمارانه آن از طریق تحقیق میدانی و پرسشنامه در سه بیمارستان شفا، بوعلی سینا، امام خمینی ( ره) شهر ساری صورت پذیرفت و اولویت بین این فاکتورها در شهر ساری به ترتیب حس امنیت اجتماعی، کنترل نسبت به محیط و حواسپرتی مثبت مشخص گردید. براساس این پژوهش، استفاده از محیطهای طبیعی و طراحی باغ شفا که علاوه بر کارکرد زیبایی شناختی به خاطر ارتباطی که با کاربر برقرار میکنند، باعث شفای بیماریهای جسمی، روحی و روانی شده و در مرتبه عالی تر از ایجاد بیماری در انسان جلوگیری میکند، در طراحی و بازسازی مراکز درمانی پیشنهاد میشود.

Keywords:

مرکز کمک درمانی , استرس , تأثیر محیط بر رفتار , روانشناسی محیطی , معماری شفابخش , باغ شفا.