شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر در احیاء، بهسازی و تجدید حیات دربافت قدیمی و تاریخی (نمونه موردی: شهر میبد)

بافت ارزشمند و قدیمی شهرها که شالوده مدنی و تشکیلاتی خود را تا شروع شهرسازی های دوره جدید (معاصر) حفظ کرده بودند، با شروع فعالیت های جدید متحول شده است و تغییر شکل در نقش ظاهری و درونی آنها بشدت الزامی است. از این رو اجرای طرحهای نوسازی و بهسازی بافت ارزشمند و قدیمی شهری ضرورت پیداکرده است و از سوی دیگر به دلیل تعدد در منشاء پیدایش و عوامل شکل گیری و تکوین این بافتها، مدیریت شاخصها در بهسازی و تجدید حیات آنها بسیار مؤثر میباشد در این راستا هدف اصلی این تحقیق مدیریت بافت تاریخی و فرسوده شهر میبد با رویکرد احیاء، بهسازی و تجدید حیات میباشد. به منظور جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از ابزار مصاحبه، مشاهده و پرسشنامه استفاده شده است جامعه آماری شامل مدیران و کارشناسان شهرستان میبد میباشد که به صورت هدفمند انتخاب شده اند. تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از آزمون فریدمن انجام شده است. نتایج تحلیل نشان می دهد که در عوامل اجتماعی و اقتصادی، بالاترین میانگین رتبه (4,35) به ارائه سیاستهای تشویقی در جهت احیاء، بهسازی و تجدید حیات در بافت توسط سازمانهای ذیربط دولتی اختصاص دارد و همچنین در قسمت عوامل کالبدی و محیطی بالاترین میانگین رتبه (8,51) به برخورداری تمام واحدهای مسکونی درون بافت از تأسیسات و تجهیزات شهری مورد نیاز زندگی امروز اختصاص یافته است و در نهایت در عوامل قانونی و اداری بالاترین میانگین رتبه (5,96) به مشارکت هرچه بیشتر بانکها و مؤسسات خصوصی به منظور اعطای وام به شهروندان برای بازآفرینی بافت فرسوده تعلق گرفته است.

Keywords:

بافت تاریخی و قدیمی , احیاء , بهسازی , تجدید حیات , شهر میبد.