جایگاه آموزش های علمی کارگاهی در توسعه آموزش معماری با نگاه به آموزش معماری در گذشته ایران

معماری نیازمند آموزش های علمی کارگاهی است؛ و بر همین مبنا، آموزش آن نیز امری خلاقه و بسیار پیچیده بوده ونمی توان آن را در چارچوب های مشخص و از پیش تدوین یافته، محدود نمود. ولی با اندکی تأمل در معماری و آموزشمعماری در چند دهه گذشته، مشاهده می شود این نحوه از آموزش در مدارس معماری با ناکامی در بسیاری از آرمان هاوایده آل های خود همراه بوده و هست. در این شرایط، حفظ حداقل های لازم در کیفیت آموزش معماری به وسیلهبازنگری در محتوا و شیوه های آموزش، با نگاه به شیوه های آموزش سنتی ضرورت دارد. بنابراین این تحقیق با روش توصیفی- تحلیلی و با تکیه بر اسناد و منابع کتابخانه - ای نوشته شده است. بررسی ها نشان می دهد استفاده از تجاربمعماری گذشته ایران و شیوه های آموزشی آنها و استفاده از آموزش علمی- کارگاهی که معماران سنتی گذشته از آن استفاده کرده اند می تواند به توسعه دانش معماری در عصر حاضر کمک کند.

Keywords:

آموزش علمی , آموزش کارگاهی , توسعه معماری , معمار سنتی