مبانی روش حل مسئله و کاربرد ان در آموزش

انتخاب هر یک از روش هاي تدریس فعال در کلاس وابسته به ماهیت موضوع درس موقعیت و توانمندي ها و تجارب معلمان و استادان می باشد. نمی توان یک روش ثابت را براي یک کلاس درس معین مورد تاکید قرار داد. و این موضوع در مورد آموزش فعال مبتنی بر حل مسئله نیز صادق است. هدف این مقاله بررسی اهمیت حل مسئله در یادگیري به شیوه توصیفی - تحلیلی می باشد. آموزش حل مسئله به یادگیرندگان یکی مهم ترین اهداف دست اندرکاران آموزش و پرورش است. آموزش مهارت (حل مسئله)، به عنوان یکی از بنیادي ترین مهارت ها، اهمیت و جایگاهی ویژه دارد. حل مسئله در جریان شکل گیري تفکر و برخورد علمی با موضوع رشد، شماري از تحقیقات را به خود اختصاص داده است. اساسی ترین نگرانی دست اندرکاران و پژوهشگران چند دهه اخیر آموزش و پرورش اصلاحات و نوآوري در شیوه تدریس معلم بوده است. به طوري که برایند این جریان، نفس تدریس به شیوه حل مسئله را در پژوهش سازمان شناخته خلا و آفریننده مورد تأکید مکرر قرار داده است . از روش حل مسئله یکی از روش هاي یادگیري است که در زندگی روزمره و هم در کشف مسائل پیچیده علمی کاربرد دارد. درآموزش و پرورش نیز می توان دانش آموز را در موضع حل مسئله قرارداد، به نحوي که خود را در صحنه واقعی و رویارویی مشکل ببیند و به حل مسئله بپردازد. یادگیري از طریق حل مسئله نوع یادگیري فعال و قوي است و فرد را براي برخورد با تجارب واقعی زندگی آماده می سازد. پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی تدریس به روش حل مسئله صورت گرفته است.

Keywords:

اموزش , پرورش , حل مسئله , روش تدریس