پیاده راه سازی خیابان های مشکل دار شهری به کمک تکنیک های مبانی برنامه ریزی کالبدی (نمونه موردی:خیابان شهیدجهانگیر امینی شهر میناب)

امروزه با وجود تو سعه کالبدی در بسیاری از شهرها، به علت افزایش تعداد و سایل نقلیه شخصی با حجم زیاد ترافیک،آلودگی های صوتی و زیست محیطی و ناامنی خیابان ها برای عابران پیاده روبرو هستیم در موارد بسیاری با تعریض و گسترش خیابان ها باز هم شاهد این هستیم که اولا بعضی از معضلات باز هم به قوت خود باقی هسمند و ثانیا خیابان ها فقط نقش دسترسی دارند و فضایی امن و سرزنده جهت حضور عابرین پیاده نیستند در حالی که افراد و خانواده ها تمایل دارند در فضایی امن و ایمن، سرزنده و شاداب، به خرید گشت و گذار و تعامل اجتماعی با سیرین بپردازند بنابراین در همه ی شهرهای کوچک و بزرگ نیازمند پیاده راه هایی هستیم که کودکان،سالمندان و خانواده ها با آرامش کامل در آن به خرید و گشت و گذار بدردازند پژوهش حاضر که به لحاظ هدف کاربردی و از از نوع توصیفی -تحلیلی است و روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و تجربه ی حضور نگارنده در محیط مورد مطالعه است، با هدف شناسایی عوامل مورد نیاز در پیاده راه سازی خیابان هایمستعد و باهویت و درگیر مشکلات شهری و ترافیکی انجام شده است یافته ها حاکی از آن است که با برنامه ریزی مناسب در جهت فراهم سازی شرایط کالبدی،فرهنگی و اجتماعی،اقتصادی و زیست محیطی، محور مورد مطالعه از شرایط پرازدحام با سیمای نامناسب شهری فعلی می تواند به پیاده راهی سرزنده با معرفی هویت و تاریخ و فرهنگ مردمان شهر تبدیل شود

Keywords:

برنامه ریزی کالبدی , پیاده راه , مشکل دار , ترافیک , خیابان