بررسی عوامل اثر گذار انسانی بر شادمانی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه آموزش و پرورش ناحیه3 تبریز

تحلیل و بررسی عوامل موثر بر شادکامی می تواند زمینه ساز اخذ تصمیماتی شود که کارآیی درونی این نظام را بهبود بخشیده ومتعاقباً زمینه های توسعه همه جانبه را فراهم سازد.لذا پژوهش حاضر در نظر عوامل اثر گذار انسانی بر شادمانی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه آموزش و پرورش ناحیه3 تبریز را مورد بررسی قرار دهد . این تحقیق، توصیفی و از نوع همبستگی می باشد.جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دبیرستانهای دخترانه ناحیه 3 تبریز که در سال تحصیلی 95-96 در مقطع سوم دبیرستان ( علوم انسانی، علوم تجربی و ریاضی فیزیک) در حال تحصیل می باشند و 3567 نفر می باشند. و همچنین شامل معلمان،مدیران و معاونین مدارس دانش آموزان ناحیه 3 می باشد. حجم نمونه باتوجه به جدول کرجسی و مورگان، به تعداد 246 نفرمی باشند که از بین دانش اموزان دختر در پایه سوم دبیرستان انتخاب شد و روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای می باشد و همچنین تعداد 246 نفر معلم و کارکنان مدرسه (مدیر و معاون) از دبیرستان هایی که نمونه دانش آموزان از آن انتخاب شدند انتخاب گردیدند و پرسشنامه ها توسط معلمان پرگردید. ابزارهای این تحقیق شامل پرسشنامه شوخ طبعی، رضایت از زندگی ، عاطفه مثبت ، خوش بینی آکسفورد (مثبت اندیشی ) میباشد. یافته های تحقیق نشان می دهد که ، ارتباط متغیرهای شوخ طبعی، عاطفه مثبت و رضایت از زندگی دانش آموزان با شادکامی دانش آموزان معنی دار نمی باشند. در متغیر شادکامی اثر تعاملی در سطح 0/403 معنی دار نمی باشد

Keywords:

شناسایی , اثر بخشی , عوامل انسانی , شادمانی , دانش آموزان