نیاز ابی و کارایی مصرف گشنیز در روش آبیاری سطحی و قطره ای نوارهای تیپ سطحی

بهعلت کمبود منابع آب و نیزا به صرفهجویی در مصرف آب به خصوص در بخش کشاورزی لازم است که علاوه بر بالا بردن عملکرد محصولات افزایش راندمان ابیاری را در اولویت قرا ردهیم به همین منظور تحقیق انجام شده در راستای این هدف در سال زراعی 1389 در منطقه کرمانشاه انجام شد دراین تحقیق عملکردمحصول گشنیز در قالب بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد دراین طرح تیمارها شامل چهار سطح 25 ، 50 ، 75 و 100 درصد نیاز ابی بود که به صورت نوارهای تیپ سطحی و تیمار ابیاری سطحی بعنوان شاهد در نظر گرفته شد کارایی مصرف آب و عمکلرد اجزای گشنیز مورد تجزیه و تحلیل آماری قرارگرفت برای محاسبه زبان ابیاری از روش بیلان ابی و در آن از رطوبت خاک و حداکثر عمق ریشه و داده های هواشناسی استفاده شد. نتایج نشان داد که کارایی مصرف آب در تیمار ابیاری به روش تیپ سطحی 75 درصد 0.44 کیلوگرم بر متر مکعب بالاترین و تیمار شاهد 0.325 کیلوگرم بر مترمکعب از کمترین کارایی مصرف آب برخوردار بود.

Keywords:

ابیاری سطحی , ابیاری قطره ای , گشنیز