پیش بینی سلامت روان دانش آموزان بر اساس دینداری و مسئولیت پذیری

اهداف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین متغیرهای دینداری و مسئولیت پذیری با سلامت روان دانش آموزان، و همچنین بررسی پذیری مسئولیت و نقش دینداری در پیش بینی سلامت روان دانش آموزان مقطع متوسطه دوم می باشد. طرح پژوهش حاضر از نوع همبستگی و جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر نیشابور در سال تحصیلی 97-1396 می باشد. نمونه مورد بررسی در این پژوهش شامل 122 دانش آموز (89 پسر و 33 دختر) است، که به روش خوشه ای دو مرحله ای انتخاب شده اند. ابزار های سنجش متغیرها شامل پرسشنامه دینداری گلاک و استارک (1965)، پرسشنامه مسئولیت پذیری نوجوانان نعمتی (1386) و پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) (1979) می باشد. جهت تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون و روش رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد که بین متغیرهای دینداری و مسئولیت پذیری با سلامت روان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و نتایج همچنین نشان داد که از بین متغیرهای پیش بین دینداری و مسئولیت پذیری، متغیر مسئولیت پذیری نقش پیش بینی کنندگی معناداری را برای سلامت روان دانش آموزان ایفا می کند.

Keywords:

دینداری , مسئولیت پذیری , سلامت روان , دانش آموزان