رابطه خودکارآمدی خلاقانه کارکنان با رفتار نوآورانه (اعضای هیئت علمی دانشگاه تهران)

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه خودکارآمدی خلاقانه کارکنان با رفتار نوآورانه با توجه به نقش تعدیل کننده رهبری کارآفرینانه است. پژوهش حاضر از نظر هدف، از نوع کاربردی و برحسب نحوة گردآوری داده ها از نوع توصیفی- پیمایشی است. جامعة آماری این پژوهش شامل اعضای هیئت علمی است که جامعه مورد بررسی در این پژوهش به طور کلی برابر با 2116 نفر است. روش نمونه گیری خوشه ای و تصادفی ساده است. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان و فرمول کوکران با خطای 0.05 برابر با 325 نفر است. برای افزایش اعتبار و اطمینان در یافته های پژوهش تعداد نمونه را به تعداد 384 نفر افزایش داده ایم. در این پژوهش، برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد و غیر بومی استفاده شده است. لذا برای بومی سازی پرسش نامه های مورد استفاده روایی و پایایی آنها مجدداً بازازمایی شده است و مورد تأیید قرار گرفته است. دو فرضیه شکل گرفته است و هردو تأیید شده اند و نتایج حاکی از آن است که رهبری کارآفرینانه رابطه خودکارآمدی خلاقانه و رفتار نوآورانه را تعدیل می کند و همین طور رهبری کارآفرینانه نسبت به رهبری مشارکتی و تحول گرا از نقش تعدیل کنندگی بیشتری در این میان بهره می برد.

Keywords:

خودکارآمدی خلاقانه , رفتار نوآورانه , رهبری کارآفرینانه , رهبری مشارکتی , رهبری تحول گرا