نقش تحصیلات در بررسی شاخص های توسعه پایدار در فضاهای شهری (مطالعه موردی: شهرک ولیعصر منطقه 7 اصفهان)

با توجه به رشد سریع شهرها و روند رو به رشد شهری شدن بررسی شاخص های توسعه پایدار در شهرهاضرورت پایدا می کند. در جامعه امروز شهری برای دستیابی به توسعه پایدار، محله بنیادی ترین عنصر شهریو حلقه واسط بین شهر و شهروندان است. از گذشته های دور محله های شهرها در شکل دهی و سازماندهیامور شهری جایگاه ویژه داشتند. لذا اطلاع از وضعیت پایداری محلات شهری می تواند نقشی مؤثر در برنامهریزی ها و جهت گیری های توسعه پایداری داشته باشد. در این راستا پژوهش حاضر با هدف ارزیابی شاخصهای توسعه پایدار فضای شهری در شهر ولیعصر منطقه 7 اصفهان از نظر افراد با تحصیلات مختلف صورتگرفته است. ابتدا پرسشنامه مربوطه طراحی و در آن 4 بعد اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی، زیست محیطی، کاربری- کالبدی در نظر گرفته شد. سپس سوالات مربوط به هر بعد طرح گردید. پرسشنامه ها توسط 384نفر از افراد همان محل با تحصیلات متفاوت تکمیل گردید. سپس در نرم افزار spss وارد و آزمون تحلیلواریانس یک طرفه یا ANOVA بر روی آنها انجام شد تا اختلاف بین هر گروه مشخص گردد. نتایج بهدست آمده حاکی از آن است که در هر 4 بعد اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی، زیست محیطی، کاربری- کالبدی مقدار sig آزمون از مقدار 05 / 0 کمتر بود و در نتیجه فرض صفر آزمون رد و فرض تحقیق پذیرفته شد. درمجموع می توان نتیجه گرفت که بین افراد با تحصیلات مختلف در ارزیابی شاخص های توسعه پایدارشهری در شهرک ولیعصر منطقه 7 اصفهان تفاوت و اختلاف نظر وجود دارد و نمونه ها یکسان نمی باشند.

Keywords:

توسعه پایدار , شهرک ولیعصر , فضای شهری