نگرش انتقادی به آرای سبک‌شناسان دربارة سبک ارانی

دو کتاب سبک­شناسی شعر شمیسا و غلامرضایی از شناخته­‌شده‌ترین منابعی هستند که با نگاه دوره­ای (تاریخی/ جغرافیایی) سبک­های شعر فارسی را دسته­بندی کرده­اند. این دو اثر سالیان متمادی است که باوجود برخی اشکالات عمده، منبع تدریس و مرجع پژوهش‌اند. عدم نگرش انتقادی و تخصصی به این دو اثر باعث شده که بارها با تغییرات کمی تجدیدچاپ شوند. این پژوهش بر آن است با تکیه بر روش کتاب‌خانه­ای و مراجعه به متون اصیل و کهن، اطلاعات موجود در این دو اثر، دربارة سبک ارانی (آذربایجانی) را بررسی و نقد کند تا برخی گزاره­های غیرعلمی آن­ها، که سال­هاست پذیرفته شده و از پژوهشی به پژوهش دیگر منتقل می­شوند، اصلاح گردند. در همین راستا، پس از نگاهی گذرا به پیشینة دسته­بندی سبک­های شعر فارسی و اشاره به برخی تعارضات دربارة شعر قرن ششم و سبک ارانی ابتدا به نقد سبک­شناسی شمیسا و سپس به نقد سبک­شناسی غلامرضایی خواهیم پرداخت و نظرات انتقادی خویش را در ذیل هریک بیان خواهیم کرد.

Keywords:

سبک‌شناسی , شمیسا , غلامرضایی , نگرش انتقادی , سبک