اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تأخیر در به خواب رفتن در افراد وابسته به مت آمفتامین

سوء مصرف مواد دارای عوارض و پیامدهای مخربی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تأخیر در به خواب رفتن افراد وابسته به مت آمفتامین انجام گرفت. پژوهش آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری را تمامی مردان مراجعه کننده به مراکزترک اعتیاد شهر مشهد در سال 1398 تشکیل دادند. انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای استفاده شد و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند و شرکت کنندگان به وسیله پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت تحلیل داده ها، از روش تحلیل کوورایانس با نرم افزار SPSS-25 استفاده شد نتایج نشان دادند بین دو گروه آزمایش و گواه، پس از اجرای درمان تفاوت معناداری وجود دارد. می توان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می تواند به عنوان یک درمان کارآمد جهت کاهش تأخیر به خواب رفتن افراد وابسته به مت آمفتامین مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

مت آمفتامین , وابستگی به مواد , تأخیر در به خواب رفتن , درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد