بررسی فقهی و حقوقی ماهیّت عفو متهمان و محکومان در قانون مجازات اسلامی مصوب 1392
Publish place: The 6th National Conference on Modern Research in the field of Humanities and Social Studies of Iran(With anthropological approach)
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 276
This Paper With 23 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SHCONF06_065
تاریخ نمایه سازی: 15 آذر 1399
Abstract:
گر چه در جوامع5 مختلف، متداولترین واکنش در برابر مجرم، مجازات بوده است، اما این واکنش همیشه اهدف مجازات را که مهمترین آنها اصلاح و تربیت بزهکار بوده است، برآورده نساخته، به همین جهت نهاد عفو نیز از گذشته در کنار مجازات مطرح بوده و افرادی که مرتکب جرم می شدند در مواردی و با شرایطی مورد عفو قرار میگرفتند. در عصر حاضر نیز با وجود نهادهایی همچون آزادی مشروط و تعلیق مجازات و سایر نهادهای مشابه، نهاد عفو همچنان جایگاه خود را حفظ کرده است. در قوانین قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، ا3قسام عفو و شرایط ا5عمال هر یک در قانون مجازات عمومی بیان شده بود؛ ولی در قوانین مصو6ب پس از انقلاب اسلامی با توج6ه به پذیرفته شدن ولایت مطلقه فقیه در قانون، دگرگونی هایی در قوانین مختلف و از جمله در خصوص عفوعمومی پدید آمد و سئوالاتی را درخصوص مبنای فقهی عفو، مرجع اعطا کننده عفو عمومی و میزان اختیارات این مرجع پدید آورد که در این تحقیق به بررسی این موضوع خواهیم پرداخت که آیا عفو عمومی در حیطه اختیارات رهبری است یا قوه مقن6نه و یا هر دو و حدود اختیارات مرجع معطی عفو به چه میزان است. در نهایت خواهیم گفت که در حقوق موضوعه ایران، عفو اعم از عمومی و خصوصی در اختیار مقام معظم رهبری است؛ لیکن با تفویض بخشی از اختیارات خود به مجلس شورای اسلامی، صلاحیت خود را بدین گونه اعمال مینماید.
Keywords:
Authors
عیسی مرادی فرزان
کارشناس ارشد حقوق بین الملل