بررسی تطبیقی اخلاق و ارزش های اخلاقی از نظر اپیکور و ماکیاول

در این مقاله هدف تبیین اخلاق می باشد اپیکور فضیلت را در حزم در جست و جوی لذت می داند. او همواره به سادگی توصـیه مـی کند.در فلسفه او هیچگونه ارزش معنوی و انسانی دیده نمی شود. بر عنصر آزادگی و غنای نفس تکیـه دارد. او مـی گویـد سرچشـمه همه خوبیها لذت شکم است.او در حکمت عملی لذت گرا است یعنی لذت را مساوی با خیر و خوبی میداند و وظیفه هرکس را تحصـیل لذت و فرار از رنج می داند او لذاتی را که به دنبال خود رنج می اورد را سخت نکوهش میکند به همین دلیل مخالف با عیاشی و لذت پرستی ب مفهوم دم غنیمت شماری است او لذات را به متحرک و ساکن و یا فعال و منفعل تقسیم می کند مقصودش از لذات متحرک یا فعال لذاتی است که معمولا ناشی از یک درد است و به دنبال خود نیز درد و رنج و لااقل فرسودگی و خستگی است خلاصه مکتب اخلاقی پیکور اخلاق مبتنی بر لذت گرایی است.ماکیاول:شیوه او تقریبا خودخواهانه است و حکومت برای نیل به قدرت ازدیاد و حفظ و بقای ان مجاز اسـت بـه هـر عملـی از قبیـل کشتار،خیانت،ترور ،تقلب و .... دست بزند و هرگونه شیوه ای حتی منافی اخلاق و شرف و عدالت را برای رسیدن به هـدفش روا مـی دارد.

Keywords:

اخلاق , ارزشهای اخلاقی , ابیقور , ماکیاول