شناسایی و اولویت بندی شاخص های توسعه منطقه ای از منظرپدافند غیرعامل در مناطق مرزی (مورد مطالعه : شهرهای مرزی استان سیستان و بلوچستان)

طرح مسئله: باتغییراتی که با انقلاب اسلامی در ایران بوجود آمد سیاست های جمهوری اسلامی در نظام بین الملل در مغایرت با مناسبات هژمونیک قدرت های جهانی در جنوب غربی آسیا تفسیر و تمامیت ارضی ایران در مناطق مرزی مورد هجمه یا تهدید سخت، نیمه سخت و نرم قرار گرفت. از این رو پیشبرد هرگونه طرح توسعه ی ملی در ایران از جمله در مناطق مرزی می بایست مبتنی بر ملاحظات و اصول پدافند غیرعامل باشد. لذا هدف از این پژوهش شناسایی و اولویت بندی شاخص های توسعه منطقه ای استان های مرزی مبتنی بر معیارهای پدافند غیرعامل به عنوان راهبردی برای دستیابی به امنیت پایدار جمهوری اسلامی از طریق مدیریت شرایط بحرانی و مهار تهدیدات (طبیعی، نظامی، تروریستی و...) می باشد.روش پژوهش: روش تحقیق به کارگرفته شده در این پژوهش از نظر جهت گیری کاربردی و به لحاظ ماهیت از نوع توصیفی ـ تحلیلی با تکیه بر ابزار کتابخانه ای و تکنیک های دلفی، BWM و TOPSIS می باشد.یافته ها: از 22 معیار پدافند غیر عامل، 16 معیار به عنوان مهمترین معیارهای پدافند غیرعامل در مناطق مرزی شناسایی گردید که با توجه به به نظر خبرگان پژوهش، معیارهایی همچون »توزیع جمعیت و سرمایه های ملی در کل فضای سرزمینی«، »مشارکت مرزنشینان در فرایند حفاظت از مرزها« و »میزان مقاومت بافت شهری در برابر سوانح و تهدیدات« بیشترین وزن را دارا می باشند. همچنین شاخص های » امید به زندگی«، »کاهش بیکاری و رشد میزان اشتغال«، »ساختار فعالیت اقتصادی« و » افزایش متوسط ثروت و بهبود کیفیت زندگی در میان افراد در شهرهای مرزی« شاخص های اولویت دار توسعه منطقه ای از منظر پدافند غیرعامل در مناطق مرزی می باشد.نتیجه گیری: در صورت تحقق عدالت اقتصادی و توزیع عادلانه ثروت در مناطق مرزی، ضمن دستیابی به پراکندگی و توزیع جمعیت میتوان میزان رضایتمندی و امید به زندگی در این مناطق را بالا برد و از این طریق میزان مقاومت بافت شهری مناطق مرزی را در برابر سوانح و تهدیدات افزایش داد.

Keywords:

توسعه منطقه ای , مناطق مرزی , پدافند غیرعامل , دلفی , تاپسیس , بهترین-بدترین