سنتز نانو الیاف کامپوزیتی پلی وینیل الکل/ الاستین با بهینه سازی شرایط الکتروریسی و بررسی اثر افزودن الاستین بر پلی وینیل الکل
Publish place: 7th National Congress in Chemistry and Chemical Engineering with emphasis on Iranian indigenous technologies
Publish Year: 1399
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 533
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
CBGCONF07_135
Index date: 12 December 2020
سنتز نانو الیاف کامپوزیتی پلی وینیل الکل/ الاستین با بهینه سازی شرایط الکتروریسی و بررسی اثر افزودن الاستین بر پلی وینیل الکل abstract
نانوالیاف پلیمری، در سال های اخیر توجهات قابل ملاحظه ای را د ر علوم مختلف و زمینه های پژوهشی– کاربردی در سطح دنیابه خود جلب کرده است. نانوالیاف الکتروریسی شده به دلیل مزایای فراوان همچون تخلخل بالا، نسبت سطح به حجم زیاد وقابلیت انعطاف پذیری، مورد علاقه محققان برای مطالعه بیشتر قرار گرفته است. الکتروریسی، یک روش نسبتا قوی و ساده برایتولید نانوالیاف از طیف گسترده ای از پلیمرها است. در این پژوهش، به منظور استفاده از خواص بعضی از پلیمرهای طبیعیکه می تواند در زمینه های مختلف موثر باشد و نیز کاهش استفاده از پلیمرهای مصنوعی، ساخت نانوالیاف پلی وینیلالکل/الاستین به روش الکتروریسی و دستیابی به شرایط بهینه برای تولید نانوالیاف مناسب آن مورد بررسی قرار گرفت. همچنینتاثیر ولتاژ، نرخ تغذیه، فاصله نوک سوزن تا صفحه جمع کننده و اثر غلظت پلی وینیل الکل بر مورفولوژی نانوالیاف آزمایش شدتا بهینه متغییرهای مورد نظر برای تولید نانوالیاف یکنواخت بدست آید. نتایج نشان داد که در شرایط ولتاژ 14 کیلو ولت و نرختعذیه 0/5 میلی لیتر بر ساعت و فاصله 12 سانتی متر برای محلول پلی وینیل الکل 12 درصد وزنی – حجمی، الیافی با ساختار یکنواخت و بدون دانه تشکیل می شود. در ادامه با افزودن الاستین که فرایند الکتروریسی را دشوار می سازد با افزایش غلظتپلی وینیل الکل تا 12 درصد وزنی - حجمی به نانوالیاف یکنواخت می توان دست یافت. با افزودن الاستین به محلول پلی وینیلالکل، ویسدکوزیته محلول کاهش می یابد و در نتیجه آن از قطر الیاف کاسته می شود. شرایط بهینه برای تولید این نانوالیافولتاژ 10 کیلو ولت، نرخ تغذیه 0/5 میلی لیتر بر ساعت و فاصله 12 سانتی متر می باشد. به جهت بررسی ظرفیت الاستین در الکتروریسدی، ترکیب این پلیمر با پلی وینیل الکل در نسبت های حجمی (2 به 1، 1 به 2) نیز درنظر گرفته شد که نتایج حاصدل از این آزمایش نشان داد، علاوه بر نسبت 1به 2 محلول الاستین به پلی وینیل الکل، نسبت 1به 1 آن ها نیز می تواند الیافی مناسب را تولید کند. بنابراین، تحت شرایط بهینه شده، نانوالیاف کامپوزیتی مناسب تولید خواهد شد که می تواند کاربرد های زیادی در صنعت پزشکی و داروسازی به ویژه مهندسی بافت و زخم پوش ها داشته باشد.
سنتز نانو الیاف کامپوزیتی پلی وینیل الکل/ الاستین با بهینه سازی شرایط الکتروریسی و بررسی اثر افزودن الاستین بر پلی وینیل الکل Keywords:
سنتز نانو الیاف کامپوزیتی پلی وینیل الکل/ الاستین با بهینه سازی شرایط الکتروریسی و بررسی اثر افزودن الاستین بر پلی وینیل الکل authors
مژگان عشریه
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی- بیوتکنولوژی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی، بابل، ایران
مصطفی رحیم نژاد
دانشیار گروه مهندسی شیمی- بیوتکنولوژی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی، بابل، ایران
فریده فیضی
استادیار گروه علوم تشریح، دانشگاه علوم پزشکی، بابل، ایران