شرایط کاملا متحول و حاکم بر سازمان ها، افزایش رقابت و لزوم اثربخشی آنها، چنین شرایطی نیاز سازمان ها به نسل ارزشمندی از کارکنان را بیش از پیش آشکار نموده است. نسلی که از آنها به عنوان سربازان سازمانی یاد می شود. این کارکنان بی تردید، وجه تمایز سازمان های اثربخش از سازمان های غیر اثربخش هستند، چرا که در باور خود سازمان را موطن خود دانسته و برای تحقق اهداف آن، بی هیچ چشم داشتی افزون بر نقش رسمی خود عمل نموده و از هیچ تلاشی برای رسیدن به این اهداف دریغ نمی کنند. امروزه از این تلاش های فراتر از حد انتظار، داوطلبانه، مفید و سودمند، تحتعنوان رفتارهای فراتر از نقش یا
رفتار شهروندی سازمانی یاد می کنند. آنها به دنبال کارکنانی هستند که به فراسوی انتظارات می روند، به میل خود به رفتارهایی دست می زنند که جزو وظایف رسمی شغلیشان نیست و به طور کلی
رفتار شهروندی سازمانی بالایی دارند (رامین فر و همکاران، 1388 ) رفتارهای شهروندی سازمانی، مجموع رفتارهایی است که خارج از محدوده رفتارهای الزامی افراد در محیط کار محسوب می شود، ولی در ایجاد فضای روانی و اجتماعی مطلوب در محیط کار نقش اساسی و محوری بازی می کنند(بلیکلی، 2005 ). هدف این پژوهش بررسی رابطه بین رفتار شهروندیسازمانی و
تعلق سازمانی است. پس از مقدمه، بیان مساله اهمیت و ضرورت پژوهش و مبانی نظری و مفاهیم
رفتار شهروندی سازمانی و
تعلق سازمانی تعریف شده است. در نهایت پیشینه های پژوهش و بحث و نتیجه گیری بیان گردیده است.