استفاده از فرآیند زباله سوزی در امحاء زایدات خطرناک بیمارستانی و کنترل آلایندههای خروجی از آن به فرم گازها یا ذرات معلق، روشی متداول در اکثر کشورهای توسعه یافته محسوب میگردد. با این وجود بدلیل فقدان تجربیات عملی از راهبری واحدهای مدرن زباله سوزی در ایران و نیز تلقی نادرست از میزان و سمیت آلایندههای تولیدی، این سیستمها تاکنون مورد توجه متخصصین و مسئولین داخلی قرار نگرفته است. در این مقاله پس از طراحی یک واحد
کوره گردان زباله سوز بیمارستانی بهمراه محفظه ثانویه با ظرفیت اسمی 1.5 تن در ساعت و عملکرد 10 ساعت در روز، با استفاده از فاکتورهای انتشار تهیه شده توسط سازمان حفاظت محیط زیست امریکا، آلایندههای معیار در دو حالت 1)کنترل نشده و 2)پس از نصب تجهیزات کنترلی، برآورد و با استاندارد مقایسه گردیده است. نتایج حاصله حاکی از پایین بودن میزان آلایندههای CO، SO2 و NOx از حدود استاندارد بوده و بنابراین در این خصوص نیازی به استفاده از تجهیزات کنترلی وجود نخواهد داشت. این امر میتواند بدلیل ایجاد درجه حرارت بالا در
کوره گردان و کافی بودن زمان ماند و اغتشاش گازها در محفظه ثانویه باشد. علاوه بر آن پایین بودن انتشارات دی اکسید گوگرد نیز بعلت طبیعت ترکیب
پسماند بیمارستانی است که عموما مقادیر اندکی از گوگرد را بهمراه دارد. درخصوص دیگر آلایندهها یعنی ذرات معلق، دای اکسینها و فیورنها، گاز کلرید هیدروژن و فلزات سنگین انتظار میرود با نصب تجهیزات کنترلی شامل ترکیبی از اسکرابر نوع Spray Dryer، تزریق کربن فعال و در نهایت فیلتر پارچهای، غلظت آنها به کمتر از حدود استاندارد برسد.