تأملی فلسفی بر نقش و ضرورت دین در حوزه اخلاق انسان

مسئله رابطه اخلاق با دین ، همواره برای متألهان و فیلسوفان دین و اخلاق مسئله ای قابل تأمل بوده است. برخی اخلاق راضرورتا0 مبتنی بر دین دانسته و معتقدند که از وجوه مختلف اخلاق مبتنی به امر الهی است. برخی نیز آن را مندرج در دین دانسته و در مقابل برخی از فیلسوفان اخلاقبر این باورند که اخلاق ضرورتا0 مبتنی بر امر الهی و یا مندرج در دین نیست.در خصوص مسئله رابطه دین واخلاق چند دیدگاه مهم وجود دارد: الف؛ دیدگاهی با تکیه بر وابستگی بنیادین اخلاق به دین. ب؛ دیدگاهی با تکیه برعدم وابستگی اخلاق به دین. ج؛دیدگاهی است که ضمن پذیرش اندراج اخلاق در دین؛ اخلاق مبتنی برعقل مستقل وفطرت را نیزممکن می داند.این نوشتار دیدگاه قائلین به وابستگی اخلاق به دین ومخالفان این دیدگاه را مورد نقد قرار داده و اثبات می نماید که انکار وابستگی اخلاق به آموزه های دینی ؛ به معنای نسبی دانستن اصول اخلاقی و پذیرش مبنای سودگروی در اصول وارزش های اخلاقی است و لذا نفی وابستگی اخلاق به دین هم از نظر مبانی فلسفی و آموزه های درون دینی ابطال پذیراست با و نقد دیدگاه مخالفان، نظریه »وابستگی اخلاق به دین« مورد تأیید واثبات قرار می گیرد.

Keywords:

اخلاق , دین , استقلال , عقل , فطرت , وابستگی.