مشکلات و نارسایی های موجوددر
شبکه های ابیاری و زهکشی را میتوان به دو دسته فنی و ساختاری و مدیریتی تقسیم نمود. دراین پژوهش به بررسی این مشکلات و روشهای اصلاح آن می پردازیم ضعف مدیریت که ناشی از فقدان دانش و کمبود تجربه مدیران در بخشهای برنامه ریزی و اجرایی است از اهم مشکلات و مسائل مبتلا به نظام بهره برداری در
شبکه های ابیاری است این مشکلات فنی اجتماعی و فرهنگی است که نتیجه آن در سیستم بهره برداری کاهش بهره وری تاسیسات و پایین بودن راندمان ابیاری است کمبود ابزار و ادوات فنی مورد نیاز جهت کنترل سیستم و وجود نقایص اجرایی و سازه ای کمبود اطلاعات و امار جهت برنامه ریزی صحیح و ناهماهنگی بین عوامل سیاستگذار اجرایی در ارتباط با نظام بهره برداری از آب و زمین از جمله باعث کاهش راندمان ابیاری می گردد. همچنین فقدان روحیه مشارکت در نزد اب بران و درنتیجه عدم شرکت آنان در تصمیم گیری و اجرا نیز تاثیرات منفی خود را گذاشته است از سوی دیگر برنامه ریزی ماهانه هفتگی و روزانه در جهت تامین آب اراضی زیرپوشش شبکه ابیاری مستلزم وجود اطلاعات دقیق از الگوی کشت میزان اب مورد نیاز محصولاتدر مراحل مختلف رشد مشخصات خاک شرایط اقلیمی و نظایر آن می باشد که تهیه و جمع اوری این گونه اطلاعات تاهنگامی که مدیریت ابیاری و کشاورزی در یک سازمان واحد منسجم تمرکز نیافته است مشکل است. تحویل اب در اکثر
شبکه های ابیاری و زهکشی در کشور بصورت غیرحجمی و براساس سطح اراضی زیر کشت صورت میگیرد و هیچ کنترلی به میزان مصرف وجود ندارد این یکی از مهمترین دلایل عدم موفقیت شبکه های ابیاریدر رسیدن به راندمان مطلوب و مصرف بهینه منابع آب بوده و بسیاری از نابسامانی ها از اینجا ناشی می شود.