نقش خودکنترل شناختی در پیش بینی آمادگی به اعتیاد در دانشجویان دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی مرند

هدف پژوهش حاضر، تبيين نقش خودکنترل شناختی با درپيش بينی تمایل به اعتياد دردانشجویان می باشد.روش تحقيق:جامعة موردپژوهش ،شامل کليه دانشجویانی که درنيمسال تحصيلی 97-98 مشغول به تحصيل دردانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی مرند بودند راتشکيل می دهند.جامعه آماری مورد مطالعه 302 نفربودکه ازطریق نمونه گيری به روش غيراحتمالی(غيرتصادفی) داوطلب انتخاب وموردمطاله قرارگرفتند. ابزاراندازه گيری پرسشنامه های خودکنترل شناختی گراسميک و پرسشنامه گرایش به اعتياد وید و بوچر بود. تحليل ها با استفاده از نرم افزار SPSS23 و روش های آماری ضریب همبستگی پيرسون ورگرسيون چندمتغيری صورت گرفت.یافته های پژوهش:یافته های پژوهش نشان دادکه بين خودکنترل شناختی با تمایل به اعتياد تفاوت منفی (معکوس) معنی داری وجود دارد.درنتيجه این پژوهش نشان داده که خودکنترل شناختی می توانند پيش بينی کننده نيرومندی در گرایش به اعتياددانشجویان باشند و این ویژگی می توانددرموفقيت تحصيل در دوراندانشجویی از اهميت بسياری برخوردارباشد. سطح معنی داری دراین پژوهش p>0/05 و p<0/01 بود.