تحلیل توانمندی اکوتوریسم شهرزیرآب با کاربرد برنامه ریزی راهبردی

امروزه فعالیت گردشگری به عنوان یکی از پرشتابان ترین بخش های اقتصادی، اهمیتی دوچندان یافته و در بسیاری از شهرهای شمالو جنوب به یکی از ارکان و محرکه های بنیادین توسعه اجتماعی-اقتصادی و نیل به اشتغال پایدار و ارتقای کیفیت زندگی مبدل شدهاست.ایران یکی از ده کشور اول دنیا است که از جاذبه های فراوان گردشگری برخوردار است، با این حال، کشور ایران به طور اعم وشهرهای آن به طور اخص، با وجود برخورداری از میراث تاریخی کهن و جاذبه های طبیعی فراوان و منحصر به فرد، تاکنون نتوانستهآنطور که شایسته است از منابع و ظرفیتهای گردشگری استفاده کافی و لازم را برده و سهم قابل ملاحظه درآمدی را کسب کند.با وجود آنکه بعضی از اشکال گردشگری از جمله اکوتوریسم به دلیل تنوع منابع طبیعی در کشور جایگاه ویژه ای دارد ولی هنوزتوانمندی بسیاری از مناطق کشور ناشناخته باقی مانده است. شهرهای استان مازندران با برخورداری از مناظر ویژه طبیعی از گذشتههای دور مورد توجه و هدف گردشگران طبیعت محور قرار گرفته ولی به طور متوازن رشد نیافته و شناخته نشده اند. زیراب یکی ازاین شهرها است که به دلیل بین راهی بودن ،علیرغم مناظر بسیار بدیع و فضاهای دست نخورده طبیعی کمتر مورد توجه گردشگرانقرار گرفته است.در این پژوهش قصد داریم تا با امکان سنجی قابلیت های اکوتوریسم شهر زیراب و شناساندن آن زمینه های رشد وتوسعه این شهر فراهم شود. بنابراین، با بهره گیری از تکنیک QSPM و مدل تحلیل ظرفیت گردشگری پایدار به ارزیابی عواملمؤثر بر گردشگری زیرآب و ارزیابی توانمندی های آن پرداخته شده است. روش های گردآوری دادهها، اسنادی و پیمایشی بوده وجامعه آماری را از متخصصین و کارشناسان و 100 نفر گردشگر تشکیل شده است. نتایج نشان می دهد که شهر زیراب توان لازم وکافی فضای بوم شناسی، برای تامین نیازهای گردشگران را دارا است که در چارچوب برنامه ریزی استراتژِک با توجه به اصول توسعهپایدار می تواند مورد بهره برداری قرار گیرد.

Keywords:

امکان سنجی , توانمندی , اکوتوریسم , زیراب , برنامه ریزی راهبردی