بررسی تاثیر الیاف فلزی و شیشه ای بر خصوصیات مکانیکی، خواص رئولوژی ، L-BOX جریان اسلامپ T50، و قیف V و جذب آب بتن خودتراکم

بتن خود تراکم به بتنی اطلاق می شود که بدون اعمال هیچگونه انرژي خارجی و تحت اثر وزن خود متراکم گردد. این بتن که ماده اي بسیار سیال و روان و مخلوطی همگن است، بسیاري از مشکلات بتن معمولی نظیر جداشدگی، آب انداختگی،جذب آب، نفوذپذیري و... را رفع نموده و علاوه بر این بدون نیاز به هیچ ویبره داخلی یا ویبره بدنه قالب تحت اثر وزن خود متراکم می شود که این ویژگی کمک شایانی به اجراي عناصر سازه اي بخصوص با تراکم زیاد آرماتور خواهد نمود و بتنی است که مثل عسل جریان می یابد و پس از قرارگیري، سطحی نزدیک به افق می سازد. هدف از مقاله، ارزیابی و مقایسه خصوصیات مهندسی بتن هاي معمولی و خود متراکم حاوي الیاف شیشه اي و فلزي می باشد. آزمایش هاي بتن خودتراکم در حالت تازه شامل آزمایش جریان اسلامپ T50 قیف V شکل و جعبه L شکل می باشد. نتایج نشان داد که با افزایش استفاده از الیاف در هر دو نسبت آب به الیاف 0/34 و 0/39 جریان اسلامپ کاهش یافته و به عبارتی از روانی مخلوط کاسته شد به نحوي که استفاده از 9 درصد الیاف در مخلوط هاي با بزرگترین اندازه سنگدانه 12/5 میلی متر سبب کاهش جریان اسلامپ تا 3 درصد شد. همچنین افزایش زمان خروج بتن خودتراکم از قیف V در اثر استفاده از الیاف در مخلوط هاي ساخته شده با نسبت آب به الیاف 0/34 و بزرگ ترین بعد سنگدانه 12/5 و 19/5 میلی متر به ترتیب 9 و 9/7 درصد نسبت به مخلوط فاقد الیاف بود.

Keywords:

بتن معمولی و خود متراکم , الیاف شیشه ای و فلزی , اسلامپ , T50 , قیف V شکل و جعبه L شکل