بررسی تاثیر معماری بر تحقق توسعه پایدار با اثرگذاری بر شکل گیری پایداری زیست محیطی

رشد سریع جمعیت، گسترش شهرها و پیشرفت صنعت سبب شد تا نیاز انسان ها به انرژهای حاصل از سوخت های فسیلی به طور روزافزون افزایش یابد. این امر موجب افزایش انتشار گازهای گلخانه ای شده که در پی آن آلودگی هوا، گرم شدن کره زمین، ذوبشدن یخ های قطبی، گسترش بیابان ها و غیره را به همراه خواهد داشت. بخش ساختمان در کنار بخش های صنعت و حمل و نقلحجم زیادی از انرژی تولید شده در جهان را مصرف می کند. به همین دلیل ضرورت دارد ساختمان هایی با کمترین مصرف انرژیو بهره برداری هر چه بیشتر از انرژی های تجدیدپذیرطراحی شوند که سازگار با محیط زیست باشند؛ چراکه امروزه در مرحله ای قرارگرفته ایم که منابع انرژی رو به اتمام است و جهان با بحران زیست محیطی روبه رو شده است. در پی بروز این مشکلات، توسعهپایدار به عنوان راه حل برون رفت از وضعیت کنونی در نظر گرفته می شود که تلاش دارد نیازهای بشر را با کمترین دخل و تصرفدر محیط زیست فراهم سازد. تطبیق ساخت و ساز با اهداف توسعه پایدار سبب شکل گیری معماری پایدار می شود که در آنمعماران و مهندسان ساختمان سعی در ایجاد ساختمان هایی دارند که مصرف انرژی بی رویه آنها کاهش یافته و به سمت استفادهدرست از منابع هدایت می شوند و به حفظ محیط زیست کمک می کنند. آنچه در این پژوهش مورد توجه قرار گرفته است، تلاشبرای شناخت مفهوم پایداری و اثر گذاری معماری بر شکل گیری توسعه پایدار می باشد. گفته ها و مطالبی که پیرامون مباحثتوسعه و معماری پایدار بررسی شده نشان داد که بستر اصلی برای شکل گیری توسعه پایدار، محیط زیست است و معماری از طریقنقش آفرینی در حفظ محیط زیست و کاهش آلودگی های حاصل از ساختمان ها می تواند در شکل گیری توسعه پایدار نقشبسزایی ایفا کند.

Keywords:

توسعه پایدار , پایداری زیست محیطی , معماری پایدار