تأثیر ساختار وام دهی بر ریسک درماندگی بانک ها در ایران

از مهمترین مسائل پیش روی بانکها اعم از بانک های دولتی و خصوصی، سازماندهی ساختار وام دهیبوده است که در این راستا از مکانیزهای مختلفی استفاده شده است که نظام بانکی به گونه ای به کارخودادامه دهد که ریسک درماندگی آنها به حداقل برسد. هدف از پژوهش حاضر، تأثیر ساختار وامدهی برریسک درماندگی بانک ها در ایران می باشد. پیش از برآورد الگو به روش داده های تابلویی، باید ایستاییمتغیرها بررسی شود. برای این منظور از آزمون لوین لین استفاده شده است. گام دوم در بررسی تأثیرساختار وامدهی بر ریسک درماندگی بانک ها، بررسی وجود یا عدم وجود رابطه تعادلی بلندمدت میانمتغیرها است. بعد از بررسی ایستایی متغیرها برای کشور ایران نشان دادیم که پسماندها در تمامیرگرسیون ها انباشته از درجه صفر می باشند و رابطه بلندمدت بین متغیرهای برآورد شده وجود دارد، بهدنبال تخمین روابط بین متغیرها خواهیم بود و در حین تخمین در نرم افزار EVIEWS از گزینه وزندهی استفاده کردیم. نتایج تخمین حاکی از آن است که ساختار وام دهی بر روی ریسک درماندگیبانک ها تأثیر دارد و فرضیه ی تحقیق تایید می شود.

Keywords:

ساختار درماندگی , ریسک درماندگی , داده های تابلویی