بررسی شاخصه های موثر در ارتقاع کیفیت کالبدی و فضایی عرصه های عمومی و نقش آن در ایجاد آسایش اجتماعی

فضاهای عمومی بستری برای دسته ای از فعالیت ها هستند که فعالیت اجتماعی خوانده می شود. فعالیت های اجتماعی طیف گسترده ای از روابط متقابل افراد را شمانل می شود که در بستر فضای عمومی شکل گرفته و به آن وابسته است. در واقع فضاهای عمومی، محیط و مکان هایی هست که بسته به ویژگی هایی که دارند زمینه ساز صورتی از تعامل اجتماعی می باشد. از این رو ارتقاء کیفیت کالبدی و فضایی عرصه های عمومی به عنوان یک نیاز حتمی، نقش اساسی در افزایش و بهبود تعاملات اجتماعی دارند. در این مقاله کوشش بر آن بوده به کمک روش توصیفی با مطالعه ارتباط میان فضاهای عمومی و تعاملات اجتماعی، نقش ارتقاء کیفیت کالبدی و فضایی عرصه های عمومی در ایجاد آسایش اجتماعی مورد بررسی قرار گیرد و این نتیجه حاصل شد که فضای عمومی با تاثیری که در ساخت اجتماعی دارد عموما با راه برد های در نظر گرفته شده برای حوزه تعاملات اجتماعی ارتباطی تنگاتنگ دارد که گاه موجب تقویت، تحکیم و یا تضعیف آن ها می شود بنابراین ارتقاء کیفیت کالبدی و فضایی عرصه های عمومی ارتباط مستقیمی با افزایش تعاملات اجتماعی و همچنین بالا رفتن سطح آسایش اجتماعی دارد.

Keywords:

کیفیت کالبدی و فضایی , عرصه های عمومی , اجتماع , آسایش اجتماعی