بررسی نقش معماری بومی و اقلیمی براساس پایداری در طراحی مراکز آموزشی (اقلیم گرم و خشک)

آموزش و به تبع آن محیط های آموزشی بیش ترین اثر و نقش را بر ذهنیت و تمدن سازی جوامع بر عهده دارند. مدارس جزء یکی از کاربری های مهم می باشد که توجه به ابعاد مختلف آن برای خلق فضاهای بهینه و مناسب برای استفاده کاربران آن از اهمیت خاصی برخوردار می باشد که رابطه مستقیم با ایجاد خلاقیت و شکوفایی استعداد دانش آموزان دارد. در این مقاله سعی گردیده است که با توجه به شرایط اقلیمی و استفاده از ویژگی های معماری بومی اقلیم گرم وخشک و رویکرد پایداری، تحلیلی توصیفی بر کیفیات فضاهای آموزشی صورت پذیرد و گام مؤثری در ساخت فضاهای آموزشی برداشته شود.

Keywords:

معماری بومی , پایداری , اقلیم گرم وخشک , فضای آموزشی , طراحی