مدل یابی نقش مشارکت اجتماعی شهروندان بر برنامه ریزی توسعه پایدار شهری مشهد

توسعه پایدار شهری فرایندی است همه جانبه نگر که سعی دارد تا مباحث مسائل شهری اعم از اقتصادی، اجتماعی،فرهنگی، سیاسی و محیطی را در دیدی ترکیبی را در ابعاد ذکر شده به نحوی کنترل کند تا تمام عوامل در تعاملو تعادل با هم پیش رفته و کمترین آسیب به محیط ها و بیشترین آسایش و رفاه برای ساکنین و نسل های آینده بهوجود آید. مشارکت اجتماعی شهروندان با توجه به قابلیت های منحصر خود، زمینه مناسبی را برای ایفای نقشدر برنامه ریزی های توسعه شهری را فراهم می آورد در این تحقیق که با گرد آوری از منابع کتابخانه ای و پرسشنامه،سعی شده است تا جنبه های کاربردی و مهم این سیستم در برنامه ریزی های توسعه پایدار شهری را ارائه بدارد. ابزارجمع آوری داده ها پرسشنامه بوده است برای سنجش مشارکت اجتماعی از پرسشنامه توماس و مت هیلد و برایسنجش توسعه پایدار شهری از پرسشنامه هومن و ساندبروک استفاده شده است. برای این منظور 140 پرسشنامهاز شهروندان شهر مشهد جمع آوری گردید. روش تجزیه و تحلیل داده معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزاراسمارت پی ال اس بوده است. که نتایج تحقیق گویای آن بود که مشارکت اجتماعی شهروندان بر هر پنج بعدبرنامه ریزی توسعه پایدار شهری موثر است. فرضیه اول یعنی تاثیر مشارکت اجتماعی بر بعد اقتصادی با ضریبمسیر 810 / 0 در سطح معنی داری 95 درصد مورد تایید واقع شد، فرضیه دوم تحقیق، تاثیر مشارکت اجتماعی بربعد اجتماعی با ضریب مسیر 715 / 0 مورد تایید قرارگرفت. فرضیه سوم تحقیق، تاثیر مشارکت اجتماعی بر بعدفرهنگی با ضریب 671 / 0 در سطح 95 درصد معنی دار است، فرضیه چهارم تاثیر مشارکت اجتماعی بر بعدسیاسی است که با ضریب مسیر 658 / 0 تایید شد و فرضیه پنجم تاثیر مشارکت اجتماعی بر بعد زیست محیطیاست که با ضریب تاثیر 577 / 0 این فرضیه مورد تایید قرار گرفت.

Keywords:

برنامه ریزی توسعه پایدار شهری , توسعه پایدار , مشارکت اجتماعی شهروندان