بررسی کیفیت زندگی در دوگانگی متن و فرا متن فضایی (مطالعه موردی: محدوده های منفصل شهری در حریم کلانشهر مشهد)

عدالت شهری در شهرهای کشورهای در حال توسعه نشاندهنده گسست در فضاهای متن و فرامتن درمقیاس فضایی شده است که از آن به عنوان (دو فضایی شدن شهری) تعبیر می شود. در این مقاله سعی شدهاست که با رویکرد توصیفی تحلیلی روندهای حاصل از فضای پارادوکسیکال کیفیت زندگی ساکنان شهریمنفصل (فرا متن) را بازشناسی کنیم. برای رسیدن به این موضوع،رویکرد توسعه پایدار به عنوان کاربستاصلی تئوریک مقاله به عنوان چهارچوب موردی مورد مطالعه قرار گرفته است. تحقیق حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی و به دو صورت اسنادی و پیمایشی انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ساکنانمحدوده انفصالی شهر مشهد (قرقی، طوس و شهرک باهنر) می باشد که از بین آنها 383 نفر با فرمول کوکران وبه روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده اند. برای رسیدن به اهداف پژوهش 4 عامل (کالبدی، اقتصادی،زیست محیطی و اجتماعی) کیفیت زندگی ساکنان مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های پژوهش بیانگرآن است که متغیر اقتصادی با میانگین 1.9 و اجتماعی 2.2 از میانگین نظری 2.5 کمتر است. همچنینبزرگترین عامل مربوط به متغیر کالبدی با میانگین 2.6 و زیرساخت ها 2.52 می باشد. لذا پیشنهاداتی جهتبهبود شاخص های مذکور ارائه گردیده است.

Keywords:

توسعه پایدار , شهرنشینی , کیفیت زندگی