بررسی تاثیر غلطت های مختلف عصاره آبی و الکلی تعدادی از گیاهان دارویی بر رشد بیماری کپک آبی سیب

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 370

This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_AMFI-5-2_002

تاریخ نمایه سازی: 23 دی 1399

Abstract:

بیماری های پس از برداشت یکی از شایع ترین دلایل خسارت به میوه ها و سبزیجات هستند، و سریع ترین راه کنترل آن استفاده از قارچ کش های شیمیایی است. در این مطالعه تاثیر عصاره های گیاهی شامل چریش، آویشن دنایی، آویشن شیرازی و رازیانه بر بیماری کپک آبی سیب با عامل پنیسلیوم اکسپنسوم، به عنوان جایگزین سموم شیمیایی، بررسی شد. ابتدا تاثیر عصاره های گیاهی مذکور در آزمایشگاه بر رشد قارچ عامل بیماری کپک آبی، به وسیله دو آزمون دیسک کاغذی و اختلاط با محیط کشت، بررسی شد. سپس بر اساس نتایج آزمون های آزمایشگاهی دو گیاه آویشن دنایی و رازیانه انتخاب و تاثیر آنها بر میزان علایم بیماری در شرایط انبار چهار درجه سانتیگراد مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج آزمون استفاده از دیسک کاغذی نشان داد عصارهای آبی و الکلی آویشن دنایی با غلظت ۵۰۰μg/ml ، به ترتیب با ۲۴/۷۹mm و ۲۶/۶۵mm میلیمتر قطر هاله دارای بالاترین اثر بازدارندگی بودند. در آزمون اختلاط عصاره های گیاهی با محیط کشت نیز نتایج دقیقا همانند آزمون دیسک بود و غلظت ۲۰۰۰ppm از عصاره های آبی و الکلی از آویشن دنایی توانست به میزان ۴۹ / ۶۲ و ۶۶ / ۷۲ درصد نسبت به شاهد، میزان رشد قارچ را کاهش دهد. نتایج حاصل از آزمون انباری نشان داد مساحت لکه ایجاد شده در تیمار عصاره های آبی و الکلی آویشن دنایی با غلظت شش در ۱۰۰۰ به ترتیب به میزان ۵۲ / ۷۰ و ۶۹ / ۸۵ درصد در مقایسه با شاهد کاهش نشان داد، به عبارت دیگر این غلظت از عصارههای آبی و الکلی آویشن دنایی بیشترین کنترل کنندگی بر بیماری را در انبار از خود نشان دادند. بر اساس یافته های این تحقیق عصاره های گیاهان دارویی آویشن دنایی و شیرازی پتانسیل کنترل بیماری های گیاهی به خصوص بعد از برداشت را دارند، و میتوان از آنها به عنوان عوامل کنترل طبیعی به جای سموم شیمیایی استفاده نمود.

Authors

اسماعیل زنگویی

گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران

عیدی بازگیر

گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران

جلال غلام نژاد

گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران

مصطفی درویش نیا

گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران