بررسی رابطه ویژگی های پنج عاملی شخصیتی با میزان شادکامی دانش آموزان دوره ی دوم متوسطه شهر یزد

شادکامی ناشی از قضاوت و داوری انسان درباره چگونگی گذران زندگی است. این نوع داوری از بیرون به فرد تحمیل نمی شود، بلکه ویژگیهای شخصیتی وی است، و حالتی است، درونی که از هیجانهای مثبت تاثیر می پذیرد. از این رو این مقاله با هدف بررسی رابطه ویژگی های پنج عاملی شخصیتی با میزان شادکامی دانش آموزان دوره ی دوم متوسطه شهر یزد انجام گرفت. روش تحقیق توصیفی- همبستگی. جامعه آماری جامعه اماری را کلیه دانش آموزان دوره ی متوسطه دوم شهر یزد تشکیل داده اند 1100 نفر، و تعداد 375 دانش آموز را به عنوان حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای مورد بررسی قرار دادیم. ابزار گردآوری داده ها مقیاس شادکامی آکسفورد و مقیاس پنج عاملی شخصیت گلدبرگ بود. داده های به دست آمده با استفاد از نرم افزار spss نسخه 21 مورد پردازش و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد بین میزان ویژگی های شخصیتی وشادکامی در بین دانش آموزان رابطه و همبستگی مثبت و معنادار آماری وجود دارد. به عبارت بهتر این دو مولفه در بین دانش آموزان تقویت کننده یکدیگر می باشد، و هر چه دانش آموزان از مولفه های وظیفه شناسی بیشتر؛برون گرایی بیشتر؛ سازگاری بیشتر؛ پذیرش بیشتر و روان رنجورخویی کمتری برخوردار باشند به همان نسبت از میزان شادکامی بیشتری نیز برخوردار هستند. بنابراین، توجه به ویژگی های شخصیتی و روانی دانش آموزان می تواند شادکامی را تغییر داده و جامعه ی بانشاط، کارآمدتر خواهد بود.

Keywords:

شادکامی , شخصیت , ویژگی های پنج عاملی , دانش آموز.