بررسی رابطه شادکامی و بهزیستی روان شناختی و خود کارآمدی با کیفیت زندگی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه شادکامی، بهزیستی روان شناختی و خودکارآمدی با کیفیت زندگی دانشجویان شهررشت انجام شده است. تعداد نمونه 150 نفر از کلیه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه آزاد رشت در سال 1398 بوده است که به روش خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدهاند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف (1989)، خودکارآمدی شرر((1982، شادکامی آکسفورد (1990) و کیفیت زندگی سازمان بعداشت جهانی (1996) بود. پژوهش حاضر با روش همبستگی انجام شد. یافته های حاصل از آزمون ضرایب مدل رگرسیونی چندگانه نشان داد که بین متغیرهای شادکامی، بهزیستی روانشناختی و خودکارآمدی با کیفیت زندگی دانشجویان رابطه معناداری وجود دارد .(P-value=0/000) علاوه بر آن، یافته های حاصل از آزمون فرضیه ضریب همبستگی خطی پیرسون نشاد داد بین شادکامی با کیفیت زندگی رابطه مستقیم و معنادار (r=0/330, P-value=0/000)، بین بهزیستی روانشناختی با کیفیت زندگی رابطه مستقیم و معنادار (r=0/367, P=0/000) و بین خودکارآمدی با کیفیت زندگی رابطه مستقیم و معنادار (r=0/315, P=0/000) بوده است. همچنین متغیر بهزیستی روانشناختی 0/299، خودکارآمدی 0/388 و شادکامی 0/191 تغییرات کیفیت زندگی دانشجویان را پیش بینی می کنند.

Keywords:

بهزیستی روانشناختی , خود کارآمدی , شادکامی , کیفیت زندگی.