رابطه مسئولیت پذیری و خودکارآمدی با اضطراب امتحان در دانش آموزان متوسطه اول ناحیه دو شهر رشت

اضطراب امتحان حالت تنشی است که میتواند به کاهش عملکرد تحصیلی، ضعف در یادگیری و کاهش سطح نمره های درسی در دانش آموزان منجر گردد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه خودکارآمدی و مسئولیت پذیری با اضطراب امتحان در دانش آموزان متوسطه اول انجام شد. طرح پژوهش از نوع توصیفی -همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان متوسطه اول ناحیه دو شهرستان رشت در سال تحصیلی98-99 بود که از بین آنها نمونه ای به اندازه 150 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و به ابزارهای خودکارآمدی شرر و همکاران (1982)، مسئولیت پذیری نعمتی (1378) و اضطراب امتحان فریدمن (1997) پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها بر اساس روش ضریب همبستگی و مدل رگرسیون چند متغیره در نرم افزار SPSS نسخه 24 انجام شده است. نتایج نشان داد که بین مسئولیت پذیری و اضطراب امتحان دانش آموزان رابطه معکوس و معنادار (r=-0/500, P-value=0/000) وجود دارد. بین خودکارآمدی و اضطراب امتحان رابطه معکوس و معنادار وجود دارد .(r=-0/239, P-value=0/003) علاوه بر آن، در سطح معناداری 95 درصد اطمینان متغیرهای مسئولیت پذیری و خودکارآمدی قادر به تبیین تغییرات متغیر اضطراب امتحان دانش آموزان میباشند. سهم متغیرهای مسئولیت اجتماعی و خودکارآمدی در پیشبینی تغییرات اضطراب امتحان دانش آموزان به ترتیب حدودا 16 درصد و حدودا 19 درصد در جهت معکوس می باشد.

Keywords:

مسئولیت پذیری , خودکارآمدی , اضطراب امتحان