عوامل مؤثر بر پذیرش کیف پول دیجیتال در صنعت بانکداری ایران

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 565

This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

EMCCONF07_024

تاریخ نمایه سازی: 7 بهمن 1399

Abstract:

کیف پول دیجیتال در بسیاری از کشورها به شکل غالب و محبوب در تجارت الکترونیک تبدیل شده است و ایران نیز از این قاعدهمستثنا نیست؛ اما با شیوع ویروس کرونا و همهگیری آن در کشور و انتقال آن از طریق اسکناس و پول نقد، کیف پول دیجیتالمی تواند راهی برای جلوگیری از این موضوع باشد. به همین منظور، درک رفتار کاربران تلفن های همراه برای استفاده از کیف پولدیجیتال ضروری است، چراکه می تواند به ارائه دهندگان خدمات، کمک کند تا کاربران جدید را جذب و کاربران موجود خود را حفظکنند. هدف از این مقاله درک عوامل مؤثر بر پذیرش کیف پول دیجیتال است. این مطالعه، عوامل مؤثر در پذیرش کیف پول دیجیتالرا بررسی میکند. این مطالعه همچنین از منظر هدف، کاربردی و از منظر شیوه ی گردآوری داده ها، پیمایشی- اکتشافی است. داده هایمورداستفاده در این تحقیق از نوع کیفی و با مصاحبه های نیمه ساختاریافته است. نمونه ی آماری پژوهش 25 نفر از کاربران (حداشباع) استفاده کننده کیف پول دیجیتال است. جهت تجزیه وتحلیل داده های به دست آمده از مصاحبه، از تحلیل تم استفاده شده استو درنهایت این امر منجر به شناسایی عوامل مؤثر در پذیرش کیف پول دیجیتال در میان کاربران می شود که مطالعه ی فعلی ابعاد«عوامل مؤثر پذیرش، انتظارات مشتریان، ایجاد تجربیات مثبت و تجربیات منفی در استفاده از کیف پول دیجیتال بانک» را شناساییمی کند. یافته های تحقیق به درک عواملی کمک می کند که باعث پذیرش و ایجاد ارزش برای مشتری در هنگام استفاده از کیف پولدیجیتال می شود. این یافته ها همچنین کمک می کند تا استراتژی ها و سیاست های مناسب را برای اجرای بهتر برنامه های مرتبط باتوسعه و بهبود تجربه ی مشتری در استفاده از کیف پول دیجیتال پیاده سازی شوند.

Authors

سامان اعظمی

دانشجوی کارشناسی ارشد، مدیریت استراتژیک، دانشکده مدیریت، دانشگاه علامه طباطبایی

میثم ورزی

دانشجوی کارشناسی ارشد، مدیریت استراتژیک، دانشکده مدیریت، دانشگاه علامه طباطبایی