پاسخ های کنشی نظام عدالت کیفری ایران در برابر قاچاق آثار فرهنگی و هنری

امروزه جرایم سازمان یافته و از جمله قاچاق در انواع گوناگون آن به چالشی مهم برای جامعه جهانی تبدیل شده اند. قاچاق آثار فرهنگی و هنرییکی از گونه های قاچاق کالاست که آسیب های بسیاری را برای هویت و نیز فرهنگ و تمدن یک کشور دارد. نظام عدالت کیفری ایران رسالتسرنوشت سازی را برای مبارزه با قاچاق آثار فرهنگی و هنری دارد. قاچاق آثار فرهنگی در قانون مجازات اسلامی جرمانگاری و در راستایشدت گرایی در راه مبارزه با آن با گسترش قلمرو مفهومی نیز همراه شده است. قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز نیز نشان دهنده رویکرد افتراقیقانونگذار کیفری ایران برای مبارزه با این جرم است. سازمان یافتگی و نیز گونه های نوپدید در شمار مهمترین ویژگی های جرم شناختی قاچاقآثار فرهنگی و هنری است. این نوشتار که با روش توصیفی-تحلیلی و با بهره گیری از رویکردهای پژوهش های میان-رشته ای نگاشته شده،می کوشد که مهمترین گزینه های پاسخ های کنشی نظام عدالت کیفری ایران را در بابر این جرم شناسایی کند. انواع پیشگیری های جرم شناختیدر راه مبارزه با این جرم قابل اعمال هستند. کنترل مناسب وروزآمد مبادی ورودی و خروجی کشور با استفاده از تجهیزات الکترونیکی روزآمد،آگاه سازی افکار عمومی از اهمیت آثار فرهنگی و چالش های مهمی همانند قاچاق آنها، مدیریت نگرش های کودکان در برابر این جرم و نیزاستفاده از مجازات های مناسب برای مرتکبان در شمار مهمترین پیشگیری های جرم شناختی غیرکیفری و کیفری در برابر این جرم است.

Keywords:

قاچاق , آثار فرهنگی و هنری , پیشگیری از جرم , سازمان یافتگی , نظام عدالت کیفری