مقایسه خصوصیات کیفی آرد گندم های پوشینه دار و نوین در پاسخ به رژیم های رطوبتی و نیتروژن

آب و نیتروژن محدود کنندهترین فاکتورهای تولیدات کشاورزی در بیشتر نقاط جهان، بخصوص در مناطق خشک و نیمهخشک میباشند. بر این اساس، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار بهصورت کرت خردشده-فاکتوریل (تجزیه مرکب) انجام شد. فاکتور اصلی شامل رژیم رطوبتی در دو سطح 40)درصد تخلیه ظرفیت زراعی به عنوان شاهد و 80 درصد تخلیه ظرفیت زراعی به عنوان خشکی) و فاکتور فرعی فاکتوریلی از هفت ژنوتیپ گندمهای تترا و هگزاپلوئید (جونقان، زرنه، سینگرد، شهرکرد، خویگان، یاواروس و روشن) و دو سطح نیتروژن 30 کیلوگرم و 100 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار بود. نتایج آزمایش نشان داد که ژنوتیپ های نوین نسبت به ژنوتیپ های پوشینه دار در شرایط مطلوب رطوبتی از حجم نان، سختی دانه و حجم رسوب زلنی بیشتری برخوردار بودند ولی میزان پروتئین در گندمهای پوشینه دار نسبت به گندم های نوین بالاتر بود. علاوه بر این، در هر دو سطح کود نیتروژن ژنوتیپ های نوین از حجم نان، حجم رسوب زلنی بیشتری نسبت به ژنوتیپ های پوشینه دار برخوردار بودند ولی سختی دانه آنها کمتر بود. به نظر می رسد که ژنوتیپ های گندم پوشینه دار از نظر خصوصیات کیفی آرد و تغییر آنها در اثر سطوح مختلف آب و نیتروژن با ژنوتیپ های نوین گندم هگزا و تتراپلوئید تفاوت های چشمگیری داشته باشند.

Keywords:

پروتئین , کیفیت گندم , خشکی , نیتروژن