ارزیابی اثرات زیست محیطی نظامهای تولید برنج با استفاده از ارزیابی چرخه حیات

ارزیابی چرخه حیات (LCA) راهکاری مناسب برای مقایسه اثرات زیست محیطی فعالیتهای کشاورزی است. این مطالعه با هدف ارزیابی چرخه حیات برای بوم نظامهای تولید برنج بر با مدیریت ارگانیک و رایج اجرا شد. برای این منظور، ارزیابی چرخه حیات بر اساس دستورالعمل ISO14044 در چهار گام تعریف اهداف و حوزه عمل مطالعه، ممیزی چرخه حیات، ارزیابی تاثیر چرخه حیات و تلفیق و تفسیر نتایج محاسبه گردید. واحد کارکردی معادل یک تن شلتوک در نظر گرفته شد. گروه های تاثیر شامل اسیدی شدن، اوتریفیکاسیون در بوم نظام های آبی و خشکی و گرمایش جهانی بودند. در آخرین مرحله، شاخص بوم شناخت (Ecox) محاسبه شد. نتایج نشان داد که بیشترین پتانسیل گرمایش جهانی و پتانسیل اوتریفیکاسیون در محیط آبی به ترتیب برای مدیریتهای ارگانیک ( 337 کیلوگرم معادل CO2 به ازای هر تن شلتوک) و رایج 0/445) کیلوگرم معادل PO4 به ازای یک تن شلتوک) محاسبه شد. دامنه شاخص زیست محیطی نظام های تولید برنج برابر با EcoX 0/0315-0/0312 به ازای یک تن شلتوک محاسبه شد. به طور کلی، سیستمهای زراعی رایج با افزایش مصرف نهاده های شیمیایی موجب تشدید اثرات زیست محیطی شد.

Keywords:

اوتریفیکاسیون , شاخص زیست محیطی , گرمایش جهانی , نهاده های شیمیایی