مطالعۀ تنش و آهنگ کرنش در منطقه البرز با استفاده از سازوکار کانونی زمین لرزه ها

نحوه اعمال نیروهای تكتونیكی به مناطق مختلف ایران و چگونگی توزیع تنش و کرنش بین ساختارهای زمین شناسی آن، موجب ایجادحرکت های مختلف راندگی و راستالغز شده است. در مطالعه حاضر راستاهای اصلی تنش و آهنگ کرنش در محدوده البرز مرکزی با هدف مطالعۀژئودینامیک منطقه، مورد بررسی قرار گرفته است. برای انجام این مطالعه، از حدود 200 ساز و کار کانونی حل شده برای زمین لرزه های رخداده در منطقه، در قالب 13 خوشه لرزه ای استفاده شده است. راستاهای اصلی تانسور آهنگ کرنش در البرز تغییرات زیادی را نشان می دهند.این تغییرات به طور کلی و با چشم پوشی از چند استثتا با روند کلی V شكل و متقاطع گسل ها در منطقه مطابقت خوبی را نشان می دهد. ایندر حالیست که اگرچه راستاهای تنش نیز در منطقۀ البرز تغییرات قابل توجهی را نشان می دهند، اما این تغییرات کمتر از تغییرات راستاهایآهنگ کرنش بوده و ضمناً مشابهتی با روند V شكل گسل های منطقه نشان نمی دهد. در مورد تفسیر مشاهدات صورت گرفته باید به این نكتهاشاره کرد که محورهای آهنگ کرنش به دست آمده از مطالعۀ سازوکارهای کانونی زمین لرزه ها بیانگر چگونگی تغییر شكل در گسترة موردمطالعه هستند. طبیعی است که این تغییر شكل در راستای گسل های از پیش موجود اتفاق می افتد. از سوی دیگر راستای تنش بیشینۀ افقیاعمال شده لزوماً ارتباطی به گسل های از پیش موجود در منطقه ندارد لذا از روند یاد شده تبعیت نمی نماید. از مقایسۀ این دو راستا در منطقهمی توان به مطالعۀ پدیدة افراز دگرشكلی پرداخت. به این معنی که در مناطقی که راستاهای تنش و آهنگ کرتش مطابق بر هم باشنددگرشكلی به صورت هم محور اتفاق می افتد و در مناطقی که این هماهنگی وجود نداشته باشد پدیدة افراز دگر شكلی رخ می دهد.

Keywords:

آهنگ کرنش , البرز , تنش , زمین لرزه , سازوکار کانونی , وارون سازی