اثرات ورزش بر کیفیت زندگی، اضطراب و افسردگی در بیماران مبتلا به ویروس HIV مثبت

مقدمه: اثرات مفید تمرین ورزشی در بهبود انواع اختلالات روانی ثبت شده است. این مطالعه به منظور بررسی اثرات ورزش دریک برنامه ي بازتوانی ورزش بر کیفیت زندگی، اضطراب و افسردگی در بیماران مبتلا به به ویروس HIV مثبت ارجاع شده برايبازتوانی روانی زندگی بیماران طراحی شده است . روش کار: در این کارآزمایی بالینی 150 بیمار مرد با گروه سنی 30 - 50 سالمبتلا به ویروس HIV مثبت از بین بیماران مراجعه کننده به مرکز مشاوره بیماریهاي رفتاري شهر اهواز در سال 1399 به صورتتصادفی در دو گروه آزمون (75 نفر) و شاهد (75 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمون در یک برنامه ي 8 هفته اي تمرین هوازينظارت شده، به مدت 30 - 45 دقیقه در هر جلسه، 3 روز در هفته در روزهاي متناوب (8 هفته) شرکت کردند، در حالی که افرادگروه شاهد، مراقبت هاي پزشکی استاندارد را دریافت و در طول این دوره در هیچ برنامه ي ورزشی منظم شرکت نداشتند. در آغازو پایان برنامه ي توانبخشی ورزش، آزمون هاي افسردگی و اضطراب بک و فرم کوتاه (36 سئوالی) پرسشنامه ي کیفیت زندگیبراي ارزیابی افسردگی، اضطراب و کیفیت زندگی انجام شد . تحلیل داده هاي حاصل با استفاده از آمار توصیفی انجام شد آزمونطبیعی بودن توزیع داده توسط آزمون کولموگروف اسمیرنوف انجام و میانگین و انحراف معیار داده ها توسط روشهاي آمارتوصیفی محاسبه و مقایسه ي بین گروهها از طریق آمار استنباطی از قبیل، آزمون تی وابسته و تحلیل کوواریانس انجام شد.یافته ها: نمره ي کیفیت زندگی، اضطراب و افسردگی در گروه آزمون در مقایسه با گروه شاهد بهبود معنی داري نشان داد(P=0.001). نتیجه گیري: به نظر می رسد به کارگیري یک برنامه ي بازتوانی ورزشی مناسب به بهبود وضعیت روانی و کیفیتزندگی بیماران مبتلا به مبتلایان HIV مثبت کمک خواهد کرد.

Keywords:

اضطراب , افسردگی , کیفیت زندگی , HIV مثبت , ورزش