ارزیابی مولفه های حس مکان و حس تعلق در فضاهای شهری نمونه موردی میدان تجریش

یکی از ابعاد مهم در ارتقای کیفیت محیط های شهری، حس تعلق به مکان است. وجود این حس که عاملی مهم در شکل گیری پایه های ارتباطی استفاده کنندگان و محیط است، در نهایت منجر به ایجاد محیط های با کیفیت نیز خواهد شد. در این تحقیق، پس از تبیین ابعاد مختلف حس تعلق و حس مکان، با کمک علم روانشناسی محیط به بررسی این عوامل در میدان تجریش می پردازد. هدف این پژوهش و ارتقاء مطلوبیت فضای شهری ازطریق القاء مفاهیم رفتاری- عاطفی است، سعی در بازآفرینی دانش مرتبط با مفاهیم هنر اصیل و بومی شهرسازی ازطریق نظریه های گوناگون در علوم رفتاری، روانشناسی محیط دارد. در این نگاه تأثیر دو مؤلفه حس مکان و حس تعلق در محیط شهری ، در فرضیه مطرح میشود.تحقیق حاضر از نوح تحلیلی– توصیفی است که بر تقابل نظری های مختلف براساس یافته های پژوهشگران در حوزه های مختلف علوم رفتاری با طراحی شهری استوار است. نتایج این پژوهش مؤید آن است که حس تعلق و حس مکان و مؤلفه های برگرفته از آن ها را نمی توان همچون سایر کیفیات با عبارات و جملات تعریف کرد بلکه باید توسط ادراکات حضوری و رفتاری دریافت شود. این مؤلفه ها به طور عمده از نوع نیازهای فطری انسانی است که از جنس عواطفاند و در جان و روان انسانها تأثیر می گذارند.

Keywords:

حس مکان , حس تعلق , فضاهای شهری , میدان تجریش , روانشناسی محیط