طراحی مجموعه مادر و کودک با ارتقاء حس تعلق به مکان در فضای اجتماعی کودکان

کودکان از مهمترین عناصر یک جامعه بهشمار رفته و به همین جهت نحوه ی پرورش و شکل گیری شخصیت آنها بسیار مهم است.رشد اجتماعی کودکان در قالب بازیها و از طریق ارتباط با خانواده و همسالان صورت می گیرد. باتوجه به پیشرفت های مدرنیتهجامعه ی کنونی، محدودیت هایی در مکان و ابزار بازی کودکان ایجاد شده که به دید کارشناسان و روانشناسان کودک، این عواملباعث ایجاد شرایط نامناسبی در رشد و پرورش کودکان شده است. باتوجه به تاثیرات شگرف طبیعت بر روح و انرژی انسان، وابستگیذاتی انسان به محیط طبیعی و جذابیت هایی که محیط آزاد برای کودکان دارد، طبیعت می تواند بهترین مکان برای بازی و رشد کودکانباشد. در این پژوهش به طراحی مجموعه ی مادر و کودک در محیط طیبعی، با درنظر گرفتن تعامل کودک با طبیعت و همچنینتأثیرکیفیت فضای معماری در پرورش خلاقیت کودکان پرداخته شدهاست. مجموعه مادر و کودک متشکل از فعالیت های علمی،فرهنگی و هنری که به منظور شکوفایی استعدادهای کودکان تأسیس می شود و در این محیط کودکان می توانند از طریق تجربه مستقیمو تعامل با طبیعت، همسالان و مربیان خود و با استفاده از شیوه های موثر فراگیر به ویژه از طریق دیدن، شنیدن، لمس و بازی کردن بهاکتشاف و جستجو در خود و جامعه در محیطی بکر که مطابق با استانداردهای محیط های کودک محور می باشد، بپردازند. در طراحیاین مجموعه تمامی نکات از جمله شرایط اقلیمی، موقعیت جغرافیایی مکان، نکات مربوط به طراحی محیط کودکان، امنیت رفت وآمد کودکان، آلودگی صوتی محیط، آلترناتیوهای مناسب، فناوری روز و تجارب معماران دیگر که در این زمینه به صورت موفق عملکرده اند مدنظر قرار گرفته است.

Keywords:

مجموعه مادر و کودک , رشد , پرورش , محیط طبیعی دوستدار کودک