مدیریت و بهره وری پایدار آب در شبکه های آبیاری حوزه های آبریز تحت تنش آبی(مطالعه موردی شبکه آبیاری زاینده رود اصفهان)
Publish place: Technical workshop on the management, operation and maintenance of irrigation and drainage networks
Publish Year: 1385
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,256
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
TWMOMIDN01_001
تاریخ نمایه سازی: 3 خرداد 1390
Abstract:
کشور ایران در یکی از خشک ترین مناطق جهان قرار دارد . متوسط بارندگی کشور 252 میلیمتر بوده که کمتر از یک سوم متوسط جهانی است. شرایط خاص اقلیمی کشور که خشکی و پراکنش نامناسب زمانی و مکانی بارندگی واقعیت گریزناپذیر آن است، هرگونه تولید مواد غذا یی و کشاورزی پایدار را منوط به استفاده صحیح و منطقی از منابع آب محدود کشور نموده است .حوزه آبریز زاینده رود در منطقه مرکزی ایران یکی از حوزه های آبریز تحت تنش آب می باشد . توسعه منابع آب حوزه به طور عمده از طریق احداث سد مخزنی چادگان و سه تونل انحراف آب ب ین حوزه ای درفازهای مختلف و در 50 سال اخیر صورت پذیرفته است . حوزه صرف نظر از بارش های زیاد در ارتفاعات کوهرنگ دارای آب هوای خشک و نیمه خشک می باشد و هیچ فعالیت کشاورزی و اقتصادی بدون وجود آب و آبیاری محصولات امکان پذیر نمی باشد. گسترش اراضی تحت آبیاری از طریق احداث و یا توسعه شبکه های آبیاری ( 8 شبکه و جمعاً به مساحت 229000 هکتار ) و فعالیت های صنعتی زیاد حجم قابل ملاحظه ای از منابع آب حوزه زاینده رود را مصرف می نماید. از سوی دیگر رشد جمعیت اصفهان (با جمعیت بیش از2/5 میلیون نفر ) و خشکسالی های مختلفهمه و هم ه حاکی از وابستگی به منابع آب شکننده وحساس حوزه زاینده رود می باشد . علیرغم تداوم طرح های تامین آب حوزه از قبیل احداث سد زاینده رود و تونل های انحراف آب کوهرنگ (از سال 1329 حوزه هنوز در کمبود آب بسر می برد . علائمی از جمله رقابت بخش های مختلف برای دریافت آ ب، پائین رفتن سطح آب زیرزمینی، کاهش کیفیت منابع آب سطحی و زیرزمینی (چاه ها، قنوات و چشمه ها )، کاهش تولیدات کشاورزی (به خصوص در پائین دست حوزه ) و کاهش بسیار شدید آب ورودی به باتلاق گاو خونی در انتهای حوزه، نشان دهنده وضعیت دشوار و ناراحت کننده ای این حوزه آبریز از نظر مدیریت آب می باشد. مطالعه تاریخچه توسعه منابع آب و آبیاری حوزه بیانگر آن است که به محض توسعه منابع آب جدید و به دلیل عدم مدیریت جامع و مناسب آب در حوزه، مصارف آب از طریق احداث شبکه های آبیاری جدید افزایش رو به تزاید یافته، به نحوی که از میزان تامین آب تجاوز نموده است . این افزایش در مصرف آب سبب گردیده تا حوزه تحت تنش آبی مدوام قرار گرفته و آب ناچیزی وارد خروجی حوزه یعنی باتلاق گاو خونی شود . تا حدی که در سال های اخیر این منطقه زیست محیطی کاملاً خشک شده و خسارات زیست محیطی زیادی به منطقه و کشور وارد گردیده است.
Authors
نادر حیدری
استادیار پژوهشی بخش تحق یقات آبیاری و زهکشی م وسسه تحقیقات فنی و مهندس
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :