تاثیر پلیمر سوپرجاذب و نیتروکسین بر صفات فیزیولوژیکی و مرفولوژیکی ارقام مختلف گندم دیم در شرایط آب و هوایی شهرستان خرم آباد

به منظور مطالعه اثر پلیمر سوپر جاذب و نیتروکسین بر صفات فیزیولوژیکی و مرفولوژیکی ارقام گندم دیم آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی واقع در شهرستان خرم آباد، در چهار تکرار در سال زراعی ۹۶-۱۳۹۵ اجرا شد .عوامل مورد بررسی شامل پلیمر سوپر جاذب در چهار سطح 0، ۱۰، ۲۰ و ۳۰ کیلوگرم در هکتار و ارقام گندم دیم شامل آذر ۲، سرداری و رصد بودند. صفات مورد بررسی شامل: طول برگ پرچم، محتوای نسبی آب برگ، در صد نشت یونی، فتوسنتز جاری، انتقال مجدد و عملکرد دانه بودند. نتایج نشان داد که اثر تیمارهای سوپر جاذب بر صفات طول برگ پرچم، محتوای نسبی آب برگ، درصد نشت یونی، فتوسنتز جاری، انتقال مجدد و عملکرد دانه معنی دار بود. بین ارقام مختلف نیز از نظر صفات فوق اختلاف معنی دار مشاهده شد. بیشترین عملکرد دانه به میزان ۱۱۷۲ کیلوگرم در هکتار از تیمار ۳۰ کیلوگرم در هکتار سوپر جاذب و رقم آذر ۲ بدست آمد و کمترین عملکرد به میزان ۸۵۵ کیلوگرم در هکتار از تیمار بدون مصرف سوپر جاذب و رقم سرداری حاصل شد. با مصرف پلیمر سوپر جاذب از سطح ۲۰ کیلوگرم در هکتار به ۳۰ کیلوگرم در هکتار عملکرد دانه به طور معنی دار افزایش یافت.

Keywords:

سوپر جاذب , نیتروکسین , گندم , فیزیولوژیک , عملکرد دانه