کشت به لیمو در راستای اجرای سیاستهای توسعه ی پایدار روستایی در شهرستان باشت استان کهگیلویه و بویراحمد

درعرصه جهانی، سامانده ی بخش کشاورزی در تحکیم پایه های اقتصادی کشورهای روبه رشد، نقش اساسی ایفا میکند. این کشورها به منظور توسعه ی همه جانبه، نیازمند مدیریت توسعه ی پایدار کشاورزی هستند. از سویی تغییر الگوی کشت با محوریت الگوی بهینه کشت، موجب مرتفع سازی بسیاری از معضلات تولید در بخش کشاورزی شده است. در طول دهه ای اخیر پیشرفتهای حاصله در علوم و فناوریهای نوین، نقش حیاتی گیاهان دارویی را در حیطه ی سلامت، اشتغال زایی و بهبود چرخه ی اقتصادی کشورها، برجسته ساخته است. گیاه به لیمو از خانواده شاه پسند، دارای کابردهای گستردهای در صنایع غذایی، بهداشتی و عطر و اسانس میباشد و با توجه به خواص دارویی منحصربه فرد جایگاه ویژهای را صنعت داروسازی کسب نموده است. در این پژوهش بررسی مقایسهای کشت به لیمو از نظر هزینه های جاری مصرف آب، انرژی الکتریکی، کودهای شیمیایی مصرفی و دستمزد پرداختی به کارگران، درآمدناخالص و درآمد خالص حاصل از فعالیت یکسال زراعی به ازای یک هکتار زمین، با سه گیاه زراعی رایج برنج، گندم و جو، صورت گرفته است. نتایج نشان میدهد که، با توجه به قابلیت بالای کشت این گیاه در نواحی گرمسیری استان و از سویی بازده ی اقتصادی و ارزش افزوده بسیار چشمگیر این گیاه در برابر هزینه های جاری ناچیز، در مقایسه با گیاهان زراعی رایج، کشت بهلیمو گزینه ی بسیار مناسبی جهت تغییر الگوی کشت زمینهای کشاورزی از گیاهان زارعی به گیاهان ارزشمند دارویی میباشد که ضمن افزایش درآمد سرانه کشاورزان، به دلیل نیازمندی به نیروی کار بیشتر، کمک شایانی به ایجاد اشتغال مولد و دائم در نواحی روستایی خواهد نمود. ازسویی، با توجه به اینکه نواحی گرمسیری استان کهگیلویه و بویراحمد با مساحتی بالغ بر 8000 کیلومتر مربع، بستر بسیار مناسبتری برای استفاده از پتانسیلهای بالقوه ی گیاه دارویی به لیمو میباشد، این پژوهش از ضرورت تغییر الگوی کشت در این نواحی جهت مدیریت به ینه توسعه پایدار در بخش کشاورزی حمایت میکند.

Keywords:

به لیمو , توسعه ی پایدار کشاورزی , خواص درمانی , توسعه کسب و کار.