اثر هیومیکاسید، قارچ‌های مایکوریزا و بقایای روناس بر ویژگی‌های رشدی و جذب عنصرهای غذایی گل مغربی (Oenothera biennis L.) در تنش شوری

در این پژوهش، اثر سطح‌های مختلف هیومیک‌‌اسید، قارچ مایکوریزا و بقایای روناس بر ویژگی‏های رشدی و جذب عنصرهای غذایی گل مغربی (Oenothera biennis L.) در شرایط تنش شوری مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح به‌طور کامل تصادفی با شش تیمار  شامل شاهد (بدون کود)، 5/1 و 3 گرم قارچ مایکوریزا در هر کیلوگرم خاک، 16 و 32 میلی‌گرم هیومیک‌‌اسید در لیتر آب آبیاری و 25% حجمی گلدان بقایای گیاه روناس در سه سطح شوری خاک (4، 7 و 12 دسی­زیمنس بر متر) با سه تکرار اجرا شد. بر اساس نتیجه‌ها، تیمار 32 میلی‌گرم بر لیتر هیومیک‌‌اسید در شوری 4 دسی­زیمنس بر متر بیشترین شمار گل، طول دوره گلدهی و وزن خشک گل را در پی داشت. در شوری 7 دسی­زیمنس بر متر گیاهان تیمارشده با 5/1 گرم بر کیلوگرم قارچ مایکوریزا بیشترین شمار گل، طول دوره گلدهی و جذب سدیم، فسفر و پتاسیم را نشان دادند. در شوری 12 دسی­زیمنس بر متر گیاهان تیمارشده با بقایای روناس بیشترین شمار گل، وزن خشک گل، پروتئین کل، فعالیت آنزیم پراکسیداز و کمترین مقدار جذب سدیم را نشان دادند. استفاده از کودهای آلی و زیستی موجب انگیزش گل در  گیاهان تیمار شده در شوری 12 دسی­زیمنس بر متر شد. به‌‌طور کلی، همه تیمارهای کود آلی و زیستی در تمام سطح‌های شوری موجب بهبود رشد و عملکرد گیاه شدند.  

اثر هیومیکاسید، قارچ‌های مایکوریزا و بقایای روناس بر ویژگی‌های رشدی و جذب عنصرهای غذایی گل مغربی (Oenothera biennis L.) در تنش شوری Keywords:

Peroxidase activity , Evening primrose , Salinity stress , Biological fertilizer , Organic materials , فعالیت آنزیم پراکسیداز , گل مغربی , تنش شوری , کود زیستی , ماده‌های آلی