چارچوب شناسایی و اولویت بندی بخش های مهم برای نگهداری و تعمیرات در نت مبتنی بر قابلیت اطمینان با فرایند تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی فازی FAHP و PROMETHEE (موردمطالعه: سیستم اسپری تحت فشار سالن رنگ خودرو)

شناسایی "بخش های مهم نگهداری و تعمیرات MSI یکی از مراحل کلیدی "نگهداری و تعمیرات مبتنی بر قابلیت اطمینان RCM است که شامل یک مرحله غربالگری است و در آن تعدادی از بخش ها برای تجزیه و تحلیل کاهش می یابد. در حال حاضر، روش عملیاتی سیستماتیک و مناسب اندکی برای شناسایی بخش های مهم نگهداری و تعمیرات وجود دارد. در این مقاله، چارچوبی برای شناسایی بخش های مهم نگهداری و تعمیرات از طریق ترکیب تحلیل کمی و تحلیل کیفی ارائه شده است. در این چارچوب و در مرحله اول، مرز سیستم تعریف می شود و سپس یک درخت سلسله مراتبی برای سیستم تنظیم شده و یک تحلیل ریسک با ماتریس خطر 2 مرتبه انجام می شود. در مرحله بعدی چارچوب، بخش دیگری از non-MSI را با استفاده از غربالگری دوم حذف می شوند، به این ترتیب که یک تحلیل آثار و حالات خرابی اجراشده و نهایتاً تحلیل ریسک را بر اساس ماتریس خطر 5 مرتبه اجرا می شود و بدین صورت non-MSI حذف می شوند. در مراحل بعدی و با تجزیه و تحلیل کمی از طریق ایجاد شاخص های ارزیابی و بر اساس "فرایند تجزیه وتحلیل سلسله مراتبی فازی" و "روش ساختاریافته ی رتبه بندی ترجیحی برای غنی سازی ارزیابی ها" رتبه بندی بخش های مهم نگهداری و تعمیرات انجام می شود. درنهایت، برای اثبات امکان و عملی بودن روش، یک مطالعه موردی پیرامون سیستم اسپری تحت فشار انجام شده و مشخص می شود که این مطالعه برای انجام وظایفنگهداری و تعمیرات پیشگیرانه قابل اجرا و مؤثر است.

Keywords:

نگهداری و تعمیرات , قابلیت اطمینان , تجزیه و تحلیل آثار و حالات شکست , تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی فازی